-Odpust
-Pielgrzymka
-Powitanie nowego proboszcza Ks. Kanonika
Stanisława Bieńko
- Pożegnanie
Ks. Kanonika
Stanisława Małka
-II Warsztaty Teatralne
-XII Diecezjalny Zjazd Akcji Katolickiej
-Pielgrzymka Akcji Katolickiej do Częstochowy
-Pielgrzymka Kół Żywego Różańca do Loretto
-Rocznica św. kapłańskich
-Pielgrzymka dzieci pierwszokomunijnych
-Spotkanie bierzmowanych
-Artur Stefaniak - ks. Diakonem
-Uroczystość Bożego Ciała
-I komunia święta
-Bierzmowanie
-Przedstawienie p.t. „Paulina Jaricot”
-Uroczystość
3 maja
-Pielgrzymka do Wilna i Pragi
-Misterium w wykonaniu MZT
-Rekolekcje wielkopostne
-Dzień kobiet w Stoczku Łukowskim
-"Księżniczka na ziarnku grochu"
-Uroczystość
odsłonięcia tablicy poświęconej osobie
Ks. Bpa Adolfa
Piotra Szelążka
-Turniej sportowy kandydatów do bierzmowania
-Msza z udziałem chorych
-Katechezy Przedmałżeńskie
-Konkurs wiedzy poświęconej osobie Ks. Bpa Adolfa
Piotra Szelążka
-Ks. Proboszcz Stanisław Małek mianowany kanonikiem
honorowym Kapituły Garwolińskiej
Odpust parafialny

15 sierpnia przeżywamy w całym Kościele uroczystość Wniebiwzięcia
NMP. Ten dzień jest szczególny dla naszej parafii, gdyż jest
to dzień odpustu. Do Stoczka Łukowskiego zjeżdża wiele osób
by przeżyć te uroczystości w naszej parafii. Tak też było i
w tym roku. Świątynia przez cały dzień zapełniona była
wiernymi, którzy chcieli zawierzyć Matce Bożej – patronce
parafii swoje intencje. Przyjechało wielu gości, wrócili
także pielgrzymi XXXII Pieszej Pielgrzymki na Jasną Górę, by
w swojej świątyni uczcić Wniebowziętą.
Suma odpustowa rozpoczęła się o godz. 12.00. Przewodniczył jej i
kazanie wygłosił ks. Henryk Och – proboszcz parafii Wilga.
We wstępie do mszy świętej podkreślił, że wielką radością i
zaszczytem jest sprawowanie odpustowej Eucharystii w naszej
parafii – Wielbi dusza moja Pana, powtarzam dzisiaj za Matką
Boża, bo nigdy nie myślałem, że będę mógł w tej pięknej
świątyni głosić słowo. W homilii Ks. Henryk podkreślił
podwójny wymiar świętowania 15 sierpnia – religijny i
państwowy, dodając, że oba wymiary są ze sobą ściśle
powiązane osobą Boga i Matki Najświętszej. Przybliżył też
rys historyczny wydarzeń z 1920 roku, omawiając
uwarunkowania i wskazując bohaterów, którzy dali świadectwo
wiary i przywiązania do Boga i Polski. Wyraził troskę o
Ojczyznę, która udręczona tak wieloma wojnami w swojej
historii, nadal musi walczyć o swoją pozycję, jednak zawsze
powinna to robić w odniesieniu do Boga i Jego Matki. Musimy
prosić Boga, tak jak w 1920 roku lud stolicy, by Ojczyzna
nasza rozwijała się i nie zatraciła swej tożsamości –
zakończył ks. Henryk Och.
Po zakończeniu Mszy św. rozpoczęło się nabożeństwo adoracyjne i
procesja z Najświętszym Sakramentem wokół kościoła. Po
błogosławieństwie ks. Proboszcz Stanisław Bieńko podziękował
sumiście, przybyłym kapłanom, uczestnikom uroczystości,
osobom, które włączyły się w przebieg procesji. Na
zakończenie ks. Krzysztof pobłogosławił kwiaty i zioła
przyniesione na tę uroczystość.
Pielgrzymka grupa
9a

3 sierpnia z samego rana do Stoczka Łukowskiego dotarły grupy
siedleckie Pieszej Pielgrzymki na Jasną Górę. Tutaj mogły
się posilić, by ruszyć w dalszą drogę. Tego dnia wyruszyli
pątnicy z naszej parafii w liczbie ok. 70 nie licząc
odprowadzających. O godz. 9.00 sprawowana była Eucharystia
podczas której, ks. Proboszcz Stanisław Bieńko wygłosił
homilię. Mówił o trudzie pielgrzyma, ale również o wielkiej
łasce, która towarzyszy odbywającym rekolekcje w drodze –
doświadczenie Boga i wspólnoty z braćmi i siostrami.
Po Mszy św. kolumnę poprowadziła w stronę Żelechowa rozśpiewana gr.
9a pod przewodnictwem ks. Marka Golca.
Pielgrzymka
duchowa

Wraz z pieszą pielgrzymką na Janą Górę wyruszyła również
pielgrzymka duchowa – osób, które systematycznie biorą
udział w apelach prowadzonych przez ks. Proboszcza i ks.
Krzysztofa. Ok. 100 osób każdego dnia o godz. 20.30 spotyka
się w świątyni parafialnej by modlić się za pielgrzymów, ale
również w swoich intencjach. Wysłuchuje konferencji, śpiewa
piosenki i pogłębia wiarę, której poświęcone są tegoroczne
rozważania.
Ks. STANISŁAW BIEŃKO - OBROŃCA KRZYŻA, KANONIK GARWOLIŃSKI –
NOWYM PROBOSZCZEM

Ksiądz Stanisław Bieńko urodził się 05.04.1950 r. w Garwolinie.
Dzieciństwo spędził w Sobolewie i stamtąd w 1968 roku udał
się do Wyższego Seminarium Duchownego w Siedlcach. W
Seminarium przebywał do 1975 roku, z przerwą na odbycie
zasadniczej służby wojskowej w latach 1969 – 1971. Pierwszą
placówką duszpasterską księdza Stanisława była parafia w
Domanicach, a następnie parafia pw. Wniebowzięcia
Najświętszej Maryi Panny w Białej Podlaskiej. W Białej
zaangażował się w budowę nowego kościoła, a w czasie stanu
wojennego w obronę krzyża w instytucjach państwowych. W 1982
roku ksiądz Stanisław został przeniesiony do Garwolina. W
parafii Przemienienia Pańskiego posługiwał jako wikariusz,
pełniąc jednocześnie funkcję katechety. Uczył m.in. młodzież
z Zespołu Szkół Rolniczych w Miętnem. Z Garwolina został
skierowany przez biskupa Jana Mazura na pierwszą samodzielną
placówkę duszpasterską do parafii pw. Tomasza Biskupa z
Willanowy w Jabłoni. Po kilku latach posługiwania w
dekanacie Wisznickim, został przeniesiony do parafii św.
Apostołów Piotra i Pawła w Uścimowie. Stamtąd po ponad
pięcioletniej posłudze został skierowany do parafii pw. św.
Bartłomieja i Andrzeja w Osiecku, gdzie służył do 24.07.2012
roku. W czasie piętnastoletniego posługiwania w Osiecku
przeprowadził wiele inwestycji m.in. remont wewnętrzny
kościoła, renowacja i złocenie ołtarza głównego,
zagospodarowanie terenu przy świątyni czy budowa plebanii.
Ks. Kanonik Stanisław najbardziej znany jest z uczestnictwa w
bohaterskiej obronie krzyża w Miętnem w 1984 roku. W
książce „Obrona krzyża w Miętnem – wspomnienia, dokumenty,
relacje” – wielokrotnie podkreślana jest rola, jaką ksiądz
Stanisław Bieńko, ówczesny wikariusz w Garwolinie, odegrał w
obronie krzyża. Czytamy m.in.:
1. „Służba Bezpieczeństwa Rejonowego Urzędu Spraw
Wewnętrznych w Garwolinie wszczęła sprawę operacyjnego
sprawdzenia o kryptonimie „Apel”; (zaangażowano dwóch
tajnych współpracowników). W wyniku podjętych działań
operacyjnych garwolińskiej SB ustalono, że na negatywne –
zdaniem Służby Bezpieczeństwa – zachowanie młodzieży wpływ
mieli przede wszystkim ks. Stanisław Bieńko – wikariusz
parafii Garwolin oraz nauczycielki: St. Makara i B. Szeląg z
„Solidarności”.
2. „O niezłomnej postawie kapłanów w trakcie protestu, o
ich zaangażowaniu, ale i braku prowokacji z ich strony daje
świadectwo ks. Henryk Bujnik, ówczesny Proboszcz
Garwoliński, który przyznaje, że księża wikariusze,
szczególnie ks. Bieńko, chcieli wejść do szkoły i być z
młodzieżą.
Sam ks. Kanonik tak wspomina tamten czas: Byliśmy nękani przez
milicję, ZOMO, SB. Niemal co dzień przychodziło do mnie
dwóch milicjantów, co drugi dzień zabierali mnie na
posterunek MO na przesłuchanie. Zawsze mówiłem to samo:
powodem tego, że krzyż został usunięty, jest brak wiary,
nieludzkie traktowanie drugiego człowieka, a młodzież z
Miętnego głosi rekolekcje dla całego świata. Szczególnie to
ostatnie strasznie denerwowało esbeków, próbowali mnie
straszyć, szantażować. Padały nawet takie groźby: „Mamy
długie ręce i dobrą pamięć, potrafimy wymusić na Tobie,
żebyś był inny”.
Pewnego razu, gdy jechałem samochodem do rodziców, ktoś rzucił
kamieniem w przednią szybę, kamień spadł mi na piersi, ale
choć jechałem dość szybko, a naprzeciw mnie w tej chwili
znajdował się samochód ciężarowy, zdołałem uniknąć wypadku.
Początkowo myślałem, że to jakiś chuligański wybryk, ale
wśród garwolińskich milicjantów miałem kolegów ze szkolnej
ławy, którzy zasugerowali, że to była celowa akcja i
ostrzegli mnie, żebym nie wyjeżdżał sam z domu wieczorem.
Podczas pielgrzymki na Jasną Górę, gdy z młodzieżą
zatrzymaliśmy się w klasztorze, nawet Ojcowie Paulini
chcieli mnie zatrzymać. „Proszę księdza – mówili – jest
przygotowywany na księdza zamach”, ale powiedziałem, że
jeśli Bóg chce, bym dał świadectwo wiary to jestem na to
gotów.
Jeszcze większym ciężarem niż obawa o siebie było poczucie
odpowiedzialności za młodzież, która potrzebowała przede
wszystkim wsparcia duchowego. W tym czasie towarzyszył nam
ból, niepewność, udręka i łzy. Ci młodzi ludzie byli stale
straszeni, szantażowani, otaczali nas esbecy. I było to
zagrożenie realne. Chodziło o przyszłość tej młodzieży,
szczególnie maturzystów, którzy nie mogli spokojnie
przygotować się do egzaminu.Za tą niezłomną postawę i
wzorową służbę Kościołowi, Biskup siedlecki Zbigniew
Kiernikowski nadał ks. Stanisławowi w 2011 roku tytuł
Kanonika Gremialnego Kapituły Kolegiaty Garwolińskiej.
25 lipca, swoje urzędowanie w naszej parafii rozpoczął nowy
proboszcz – Ksiądz Kanonik Stanisław Bieńko. Uroczyste
powitanie przez Parafian miało miejsce w niedzielę, 29.07 o
godzinie 10.20. w czasie uroczystej mszy świętej.
Eucharystii przewodniczył nowy Proboszcz, wspólnie z
Księdzem Prałatem Józefem Huszalukiem. W słowie wstępnym ks.
Kanonik zaznaczył Witam Was moi Parafianie, bo już jesteście
moimi.
Po mszy świętej przedstawiciele Parafian przywitali nowego
Pasterza. Jako pierwszy przemówił Pan Zygmunt Mikos,
przedstawiciel Światowego Związków Żołnierzy Armii Krajowej
– Z podziwem i szacunkiem witamy Cię Księże Kanoniku
Proboszczu, i deklarujemy pełną współpracę w myśl hasła Bóg,
Honor i Ojczyzna! Ksiądz Kanonik Stanisław z uśmiechem
podziękował za dobre słowo i zadeklarował chęć wstąpienia do
organizacji – Już dziś wstępuje w szeregi Kombatantów, jako
były żołnierz i ksiądz, który miał być Kapelanem Wojskowym –
zakończył Proboszcz.
W imieniu Członków Żywego Różańca i parafialnego oddziału Akcji
Katolickiej przywitanie wygłosiła Pani Prezes Celina
Jastrzębska. Powierzamy Cię Księże Kanoniku opiece Matki
Bożej Wniebowziętej i świętego Stanisława. Życzymy, by nigdy
nie zabrakło Ci siły w służbie Bogu i Twoim Parafianom –
zakończyła Pani Jastrzębska.
Powitanie wygłosili także przedstawiciele Wspólnot Młodzieżowych
naszej parafii tj. Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży,
Młodzieżowego Zespołu Teatralnego, Scholii, Chóru,
Ministrantów i Lektorów. Bóg stawia Cię tutaj, przed Twoją
nową rodziną parafialną, przed Twoją nową owczarnią, która
musi mieć pasterza, aby nie czuła się samotna – mówili
Młodzi - Mamy wielką nadzieję, że tak jak wtedy, blisko 30
lat temu w Miętnem, wskazałeś i poprowadziłeś młodych ku
wielkim wartościom, tak i nam będziesz przewodnikiem po
drogach młodości.
Na zakończenie głos zabrał nowy Ksiądz Proboszcz. Niewiele się
zmienia – mówił – był Stanisław i Stanisław przyszedł.
Podziękował wszystkim za wspaniałe przyjęcie. – Z
niepewnością przyjąłem decyzję Księdza Biskupa. Czy dam
radę? Lata już nie te – mówił Ksiądz Kanonik – Ksiądz Biskup
powiedział, że Stoczek przyjmie mnie jak swojego, bo dobrzy
ludzie, bo tradycyjna parafia i nie pomylił się. Dodał, że
ma nadzieję, iż pozna wszystkich parafian, poprosił o czas,
dobrą wolę i modlitwę – bo jestem tu dla Was – zakończył
nowy Proboszcz.
Paweł
PODZIĘKOWANIE

Zgodnie z dekretem Ks. Biskupa Ordynariusza z dniem 24 lipca kończę
moje sprawowanie urzędu proboszcza w parafii Stoczek
Łukowski. Wyrażam dzisiaj wdzięczność Panu Bogu za wszystkie
Jego łaski i błogosławieństwo doznane w ciągu tych ostatnich
ośmiu lat mojego posługiwania kapłańskiego w naszej
wspólnocie parafialnej.
Ze szczerego serca pragnę podziękować wszystkim Braciom Kapłanom
– Ks. Prałatowi Józefowi, Księżom Wikariuszom, Ks.Kan.
Markowi Paluszkiewiczowi za ofiarną i owocną współpracę.
Słowa wdzięczności kieruję do Kapłanów pochodzących z naszej
parafii i naszego diakona Artura. Dziękuję Paniom
Katechetkom, Pani Marii - Organistce, Panu Zbigniewowi –
Kościelnemu, członkom i sympatykom Akcji Katolickiej, na
ręce Pani Prezes Celiny Jastrzębskiej, Radzie
Duszpasterskiej, Chórowi, Orkiestrze, Scholom, Kołom
Różańcowym, młodzieży z KSM, Służbie Liturgicznej Ołtarza,
Lektorom, Pani Alicji Pięta.
W sposób szczególny dziękuję tym wszystkim, którzy reprezentują
Władze Samorządowe i Instytucje w naszej parafii – Panu
Burmistrzowi, Panu Wójtowi, Radnym i Pracownikom Urzędu
Miasta i Gminy, Paniom i Panom Sołtysom.
Na ręce Dyrektorów Zespołu Szkół , Zespołów Oświatowych i
Przedszkola - wszystkim Nauczycielom i Pracownikom Oświaty.
Dziękuję Pracownikom Służby Zdrowia, Policji, Poczty, Banku
Spółdzielczego, Strażakom, Kombatantom i wam wszyscy Drodzy
Parafianie, wśród których, Boża Opatrzność mnie postawiła.
Dziękuję za wszelkie dobro, które od Was wszystkich
doznałem, za każdą formę współpracy na rzecz budowy
Królestwa Bożego w naszej parafii, za każde dobre słowo, za
modlitwy w mojej intencji, za zaufanie, którym mnie
obdarzaliście. Od dnia 25 lipca będę pełnił urząd proboszcza
parafii pw. MB Częstochowskiej w Garwolinie. Dlatego polecam
się dalszym Waszym modlitwom, jednocześnie zapewniając o
swojej modlitewnej pamięci.
Ks. Kanonik
Stanisław Małek
22 lipca, o godzinie 10.20 odbyła się uroczysta msza święta, na
której wspólnota parafialna żegnała ks. Kanonika Stanisława
Małka, który z dniem 24.07.2012 roku przestał pełnić urząd
Proboszcza naszej parafii. Eucharystii przewodniczył ks.
Kanonik, a koncelebrował ks. Prałat Józef Huszaluk.
Doniosłości całej uroczystości dodała Ewangelia,
przeznaczona na XVI Niedzielę Zwykła, mówiąca o dobrym
Pasterzu. Bardzo wyraźnie podkreślił to diakon Artur, który
w homilii wyjaśniał, co znaczy bycie Dobrym Pasterzem we
współczesnym świecie, a także, że to pasterzowanie dotyczy
wszystkich chrześcijan, nie tylko kapłanów, czy osób
konsekrowanych.
Po mszy świętej nastąpiło uroczyste pożegnania przez parafian. W
imieniu Samorządowców Miasta i Gminy Stoczek Łukowski
podziękowanie wręczyli Burmistrz Miasta Stoczek Łukowski –
Ireneusz Szczepanik, Wójt Gminy Stoczek Łukowski – Marek
Czub oraz przedstawiciele Radnych. W wystąpieniu podkreślili
zasługi ks. Kanonika dla rozwoju duchowego i materialnego
parafii, a także dobrą współpracę na linii Miasto – Gmina –
Parafia, jaka w 8 – letniej kadencji ks. Proboszcza miała
miejsce. Następnie głos zabrali przedstawiciele Kombatantów
i żołnierzy AK, Sołtysi, przedstawiciele Placówek
Oświatowych z terenu Miasta i Gminy oraz placówek kultury i
Panie Katechetki. Kolejne podziękowanie, w imieniu Akcji
Katolickiej i Kół Żywego Różańca, wygłosiła Pani Prezes
parafialnego oddziału Akcji Katolickiej Celina Jastrzębska.
Podkreśliła w nim gotowość współpracy, jaką ks. Kanonik
Stanisław okazywał na każdym kroku, a także zasługi w rozwój
działalności charytatywnej naszego oddziału Akcji
Katolickiej.
Ostatnie podziękowanie w imieniu wiernych świeckich wygłosili
przedstawiciele wspólnot młodzieżowych tj. Katolickiego
Stowarzyszenia Młodzieży, Młodzieżowego Zespołu Teatralnego,
Scholii, Chóru, Ministrantów i Lektorów. Podziękowali za
zaangażowanie i otwartość na różne inicjatywy, jakie ks.
Kanonik Stanisław Małek wykazywał. Na koniec wystąpienia
sparafrazowali słowa, jakie często słyszeli z ust ks.
Proboszcza: „Odwagi! Odwagi, Księże Stanisławie na dalsze
posługiwanie!”, ks. Kanonik nie krył wzruszenia.
W imieniu księży pochodzących z naszej parafii podziękował Diakon
Artur, który w bardzo osobistych słowach wyraził wdzięczność
za okazane serce i „ojcowską troskę”, jakiej doświadczył w
czasie pobytu w seminarium od ks. Proboszcza. Na koniec
szczerze uścisnął ks. Stanisława, na co zebrani wierni
zareagowali gromkimi oklaskami.
Na koniec w imieniu współpracowników – ks. Wikariuszy i ks. Prałata
- wyrazy wdzięczności wyraził ks. Leszek, dodając, że
pomimo najkrótszego stażu w parafii, doświadczył wiele dobra
i życzliwości.
Życzył także, aby Pan Bóg wspierał ks. Kanonika w dalszym
posługiwaniu.
Na zakończenie ustępujący ksiądz Proboszcz wygłosił krótkie
podziękowanie. Podkreślił, że lata spędzone w Stoczku były
najlepszymi w czasie jego dotychczasowej posługi. Żal
odjeżdżać… – skończył swoje wystąpienie. Poprosił również o
serdeczne przyjęcie nowego Pasterza i modlitwę w jego i
swojej intencji.
Paweł
Rocznica św. kapłańskich

13 czerwca - w dzień Matki Bożej Fatimskiej i wspomnienia św. Antoniego z Padwy
nasi kapłani wspólnie przeżywali rocznicę swoich święceń kapłańskich. I choć tylko ks. Proboszcz
dokładnie w ten dzień 31 lat temu przyjął godność prezbitera, to pozostali kapłani razem dziękowali: za 52 lata w
powołaniu - ks. Prałat Józef Huszaluk, 15 lat - ks. Krzysztof Chaciński, 11 lat - ks. Kanonik Marek Paluszkiewicz,
8 lat - ks. Leszek Gwardecki, 4 lata - ks. Marek Golec.
W homilii ks. Marek P. podkreślił rolę księdza w życiu każdego
człowieka wierzącego i zaapelował o modlitwę za kapłanów.
Po uroczystościach w kościele księża wraz licznie zgromadzonymi wiernymi udali się do nowo powstałej altany na wspólną agapę,
gdzie wraz z życzeniami otrzymali bukiety kwiatów jako wyraz wdzięczności za ich trud posługi w naszej parafii.
Drodzy księża jubilaci.
W uroczystość kolejnej rocznicy przyjęcia przez księży sakramentu święceń, w imieniu wspólnot naszej parafii:
KSM-u, Akcji Katolickiej, Kół Różańcowych, LSO, MZT, sołtysów, pań katechetek, chóru, pragniemy życzyć, aby Bóg błogosławił
księżom w pokazywaniu światu Hostii - białej, najczystszej oraz pomagał rozhuśtanemu pokoleniu w karuzeli namiętności zatrzymać
się na tym, co najświętsze. Życzymy dużo zdrowia i opieki Matki Bożej. Zapewniamy o codziennej modlitwie za każdego z Was. Szczęść Boże.
Pielgrzymka dzieci pierwszokomunijnych

Dnia 8 czerwca 2012r. o godzinie 6:00 rano dzieci klas II wraz z rodzicami wyruszyli na trzydniową wycieczkę do Zakopanego.
Pierwszy przystanek to Skarżysko Kamienna. Dzieci, coraz bardziej ożywione, spędziły tam czas na wysłuchaniu historii o obrazie
Matki Boskiej Ostrobramskiej, podziwianiu go, a także wspólnej modlitwie, gdyż to właśnie w kaplicy, w której znajduje się obraz,
ksiądz Leszek Gwardecki odprawił Mszę Świętą. Był to dopiero początek wielkiej przygody, gdyż kolejnym, punktem w planie pielgrzymki był
Kraków - miasto pełne historii i owiane legendą. Jakże można byłoby być w dawnej stolicy Polski, nie zwiedzając siedziby wielkich królów?
Tak więc wycieczkowicze udali się na Wawel, gdzie powitani zostali przez sławnego smoka wawelskiego. Następnie spacer zabytkowymi ulicami
Krakowa, Starego rynku, sławnych Sukiennic i zwiedzanie Kościoła Mariackiego. Gdy pani przewodnik nie miała już nic więcej do dodania,
a ksiądz Leszek, kierownik wycieczki, zarządził odwrót, wszyscy zmęczeni jak jeden mąż udali się do autokarów.
Teraz zostawał już tylko nocleg. Podróż autokarem nie była jednak nudna, bo, jak wszyscy inni Polacy, pielgrzymka też słuchała
transmisji meczu Polska - Grecja. Emocje były ogromną dawką dla i tak zmęczonych już maluchów, dlatego po dotarciu do pensjonatu
i po zjedzonej kolacji w pensjonacie zapadła błoga cisza- czas snów.
Dzień drugi zapowiadał się równie świetnie, choć pogoda nie była już tak łaskawa i do końca dnia nie ofiarowała wycieczce zbyt wielu promieni słońca,
co nadrabiała sporą dawką deszczu. Na ten dzień przewidziane zostało zwiedzanie Zakopanego. Oczywiście wielką atrakcją był
wjazd wyciągiem na Gubałówkę, ale jeszcze większym zaskoczeniem okazały się górskie widoki, choć częściowo zasłonięte przez chmury
, jednak nie mniej imponujące. Całą grupę prowadziła pani przewodnik, która opowiadała dzieciom o ciekawostkach dotyczących wielu miejsc,
z których jednym był prywatny kościółek wybudowany na Gubałówce w latach 60 XX w. Po zjeździe z Gubałówki wybraliśmy się do równie ważnego punktu
- Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej. Tam, w zabytkowej kaplicy, ksiądz Leszek odprawił Mszę Świętą, po której udaliśmy się obejrzeć nową świątynię.
Ponieważ podczas powrotu do autokarów zaczął padać deszcz, wycieczka musiała nieco zmienić plany, i najpierw udała się do
kaplicy pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa, potem natomiast udano się obejrzeć skocznie. Ostatnim punktem na liście
tego dnia były Krupówki, gdzie pożegnano się z panią przewodnik. Dzieci dostały pozwolenie na czas wolny, w czasie którego zakupiły pamiątki.
Po powrocie do pensjonatu na uczestników wycieczki czekała już kolacja i dyskoteka.
Ostatni dzień, 10 czerwca 2012r., niedziela. Jak łatwo się domyślić, rano wszyscy udali się na Mszę Świętą
do kościoła pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny w Murzasichlu. Po śniadaniu wycieczka wyruszyła w drogę powrotną,
w której czekały na nich nie małe niespodzianki. Pierwszy przystanek- Sanktuarium Maryjne w Ludźmierzu.
Wycieczka miała okazję obejrzeć piękne stacje drogi krzyżowej, a także figury przedstawiające poszczególne
tajemnice różańca, które znajdowały się w przepięknym ogrodzie. Następnym punktem było Sanktuarium Bożego Miłosierdzia
w Krakowie - Łagiewnikach. Zostało ono poświęcone przez Jana Pawła II. Tam znajduje się obraz, który został namalowany
po objawieniu się Jezusa św. Siostrze Faustynie. Są tam też jej relikwie, które wycieczka miała okazję adorować.
Miejsce to wzbogaciło dzieci i ich rodziców o wiedzę duchową i pokazało, że cuda nie działy się tylko gdzieś tam daleko,
ale też tu u nas, w Polsce. Po wyjeździe ruszyliśmy prosto do domu, gdzie dotarliśmy szczęśliwie, cali i zdrowi
o godzinie 23.00. Jestem pewna, że w głowach każdego z uczestników zostaną pozytywne wspomnienia, wiadomości, a także,
szczególnie u księdza i opiekunów, nowe doświadczenia i umiejętności.
Natalia Woźny
Spotkanie bierzmowanych

W dwóch turach spotkali się ze sobą uczniowie klas trzecich gimnazjalnych,
którzy w tym roku przystąpili do sakramentu Bierzmowania. Spotkanie zorganizował
x. Krzysztof wraz z młodzieżą, która przygotowała ognisko, przyniosła ciasto i napoje.
Spotkaniu towarzyszyła modlitwa i dobra zabawa, w którą włączyli się wszyscy.
Była to kolejna okazja do tego, by się lepiej poznać. Bierzmowani poprzez różne konkurencje
wykazywali swoje zdolności artystyczne - śpiew, fizyczne - przeciąganie liny, intuicyjne - odgadywanie,
kto to taki, itp. Na zakończenie ks. Krzysztof wraz z p. Katechetkami rozdali pamiątki, które mają przypominać o dniu Bierzmowania.
Artur Stefaniak - ks. Diakonem

Diakonat jest jednym z trzech stopni hierarchicznych w Kościele.
Jako posługa jest on obecny od czasów apostolskich. Diakoni posługiwali przy codziennym rozdzielaniu jałmużny,
obsługiwali stoły. Dzięki ich posłudze, apostołowie mogli swobodnie głosić Słowo Boże. Pierwszymi diakonami było "siedmiu mężów,
cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości".
Wśród nich był Szczepan, pierwszy męczennik. Kiedy kandydatów do posługi diakońskiej przedstawiono Apostołom,
ci modląc się włożyli na nich ręce, zatem wyświęcili na diakonów.
Do diakonów należy między innymi: asystowanie biskupowi i prezbiterom przy celebracjach Boskich misteriów,
szczególnie Eucharystii, udzielanie Komunii św., asystowanie przy zawieraniu sakramentalnego małżeństwa i
błogosławienie go, proklamowanie Ewangelii podczas liturgii, przepowiadanie Słowa Bożego,
także przewodniczenie obrzędom pogrzebowym i poświęcanie się różnym dziełom charytatywnym, zatem posługa miłości.
Podczas święceń nie zabrakło również przedstawicieli naszej parafii.
Ks. Krzysztof wraz z młodzieżą po zakończonych uroczystościach przekazał życzenia w imieniu całej wspólnoty parafialnej.
Życzymy ks. diakonowi wytrwałości i wierności w powołaniu, by nie zrażał się trudnościami, ale zawsze wsłuchany w słowo Chrystusa z miłością podążał za Nim
Uroczystość Bożego Ciała

Corocznie uroczystość Bożego Ciała gromadzi rzesze wiernych, który w duchu wiary wychodzą na ulice,
by w ten sposób zamanifestować miłość do Chrystusa obecnego w Najświętszym Sakramencie.
Tak samo było i w tym roku. Licznie zgromadzeni parafianie wzięli udział w procesji ulicami Stoczka Łukowskiego zatrzymując się przy czterech stacjach.
O godz. 11.20 rozpoczęła się uroczysta Msza św., której przewodniczył Proboszcz ks. kanonik Stanisław Małek.
Bezpośrednio po Eucharystii rozpoczęło się nabożeństwo czerwcowe,
po którym z kościoła wyruszyła procesja. Przy czterech pięknie udekorowanych ołtarzach wierni wsłuchiwali
się w teksty ewangelii, które przybliżały tajemnicę Eucharystii i Mszy św.
Przy ostatniej stacji ks. Proboszcz przypomniał zebranym o obowiązku uczestnictwa w niedzielnej i
świątecznej Mszy św. oraz o powstrzymywaniu się od pracy niekoniecznej w te dni.
Podziękował wszystkim uczestniczącym w nabożeństwie i tym, którzy czynnie włączyli się w przebieg procesji.
I komunia święta

W roku szkolnym 2011/2012 dzieci klas II z naszej parafii były przygotowywane przez
ks. Leszka Gwardeckiego poprzez comiesięczne spotkania formacyjne do I Komunii świętej.
Natomiast rodzice tych dzieci aktywnie uczestniczyli w oprawie liturgicznej Mszy świętej.
Dzieci w okresie przygotowania do przyjęcia pierwszej Komunii Świętej otrzymywały: różańce, medaliki i książeczki do nabożeństwa.
W dniu 02 czerwca 2012r. 109 dzieci przystąpiło do I Komunii świętej.
Uroczysta Eucharystia rozpoczęła się o godz. 10.00.
Przewodniczył jej ks. kanonik Stanisław Małek. Mszę świetą odprawiali również ks. prałat Józef Huszaluk i ks. Grzegorz z diecezji radomskiej.
Ks. kanonik podkreślił w homilii znaczenie i rolę Eucharystii w życiu każdego chrześcijanina.
Mówił, że jest Ona dla nas duchowym pokarmem, który wzmacnia nas i dodaje nam siły i mocy w drodze do nieba.
Następnie dzieci przeżywały Biały Tydzień, podczas którego przychodziły codziennie do kościoła na modlitwę
i dziękczynienie za otrzymaną łaskę Eucharystii. Podczas Mszy św. każdego dnia modliły się w różnych intencjach:
rodziców, opiekunów, chrzestnych, dziadków, katechetów i wychowawców, odnawiały przyrzeczenia chrzcielne i składały
przyrzeczenia abstynenckie oraz modliły się w intencji misjonarzy i powierzały siebie Matce Bożej.
W ciągu Białego Tygodnia dzieci otrzymały obrazki, zostały też poświęcone pamiątki, które otrzymały z racji uroczystości.
Życzymy naszym młodym parafianom, aby coraz bardziej pogłębiali swoją więź z Jezusem i swoją postawą w codziennym życiu dawały tego Boga innym.
H.G.
Bierzmowanie

15 maja b.r. grupa 120 osób – uczniów klas trzecich z naszej
parafii przyjęła z rąk J.E. ks. bpa Zbigniewa
Kiernikowskiego sakrament Bierzmowania. Przez cały rok
przygotowywała się do tego wydarzenia przez pogłębianie
prawd wiary i życia duchowego. Cała uroczystość przebiegła w
wielkim skupieniu i rozmodleniu. O piękną oprawę Mszy św.
zatroszczyła się służba liturgiczna. Na zakończenie
spotkania młodzież wyraziła swoją wdzięczność szafarzowi
sakramentu jak również kapłanom, katechetkom, wychowawcom,
rodzicom i wszystkim zgromadzonym.
Mamy nadzieję, że ten sakrament jeszcze bardziej zjednoczy
bierzmowanych z Chrystusem i Kościołem.
Uroczystość 3 maja

Pielgrzymka
do Wilna i Pragi
27 kwietnia 2012 roku pod przewodnictwem ks. Leszka udaliśmy się na
pielgrzymkę autokarową do Wilna. Wyruszyliśmy ze Stoczka, by
zanieść nasze prośby i dziękczynienia do Matki Bożej w
Ostrej Bramie.
Przez wszystkie dni pobytu na Litwie mieliśmy wspaniałą pogodę,
która pozwoliła nam zobaczyć wiele ciekawych miejsc. Trudno
je teraz wszystkie opisać, ale postaramy się je przedstawić
chociaż w zarysie.
Po dojechaniu do Wilna, najpierw udaliśmy się na Antokol do
barokowego kościoła św. Piotra i Pawła. Podziwialiśmy
piękne wnętrze kościoła, bogato zdobiony portal z
wizerunkiem herbu Paców oraz figurami aniołów. Sklepienia i
ściany kościoła wypełnione są zdobieniami i malowidłami
przedstawiającymi motywy biblijne. Freski nad sklepieniem
głównym ujęto w stiukowe ramy i wyobrażają one postacie
Chrystusa i św. Piotra . Znajduje się w nim ogromna liczba
rzeźb i obrazów, od których trudno oderwać wzrok. Dla
upamiętnienia wizyty papieża Jana Pawła II na Litwie plac
przed kościołem nazwano jego imieniem. W kościele tym
uczestniczyliśmy w Eucharystii sprawowanej w intencji nas
pielgrzymów.
Następnie wyruszyliśmy do domku, gdzie w Wilnie przebywała św.
Siostra Faustyna. To właśnie w tym miejscu miała najwięcej
objawień, to tu poznała swego duchowego kierownika bł.
Michała Sopoćko i dzięki niemu zaczęła pisać „Dzienniczek”.
W domku tym obecnie znajdują się relikwie świętej i obraz
„Jezu ufam Tobie”, który został namalowany przez malarza
Kazimirowskiego według wskazówek św. s. Faustyny.
Następnie podziwialiśmy Katedrę Wileńską pod wezwaniem św.
Stanisława oraz Kościół św. Anny.
Ostatnim punktem pierwszego dnia naszej pielgrzymki był cmentarz na
Rossie. Przed murem cmentarnym znajduje się skromny cmentarz
żołnierzy poległych w walkach o Wilno i w operacjach „Ostra
Brama” w 1944 r. Centralnym miejscem tego cmentarzyska jest
mogiła, na której wyryty jest krzyż i napis „ MATKA I SERCE
SYNA”. W 1936 r. złożono tam serce Marszałka, obok trumny
matki Józefa Piłsudskiego. Obok żołnierskiego cmentarza
znajduje się „Stara Rossa”, na której pochowani są
najwybitniejsi artyści.
W sobotę o świcie wyruszyliśmy, aby dalej zwiedzać
Wilno. Podczas spaceru podziwialiśmy największą w Europie
Środkowowschodniej wileńską starówkę.
Zwiedziliśmy Cerkiew Ducha Świętego, Sanktuarium Bożego
Miłosierdzia, Kościół Św. Ducha, gdzie przed obrazem „Jezu
ufam Tobie” powierzyliśmy się Bożemu Miłosierdziu odmawiając
koronkę.
I tak właśnie dotarliśmy do najważniejszego punktu pielgrzymki
cudownego obrazu Matki Bożej Miłosiernej. W Ostrej Bramie, w
Kaplicy Matki Bożej Miłosierdzia za Jej wstawiennictwem
każdy z pielgrzymów polecił Bogu swoje prośby i
dziękczynienia podczas sprawowanej Eucharystii. W tym
cudownym miejscu znajduje się najpiękniejszy skarb, gdzie
wierni wyciszają się i powtarzają od wieków te same słowa ”
MATKO MIŁOSIERDZIA – Pod Twoją Obronę uciekamy się”
Z wielką radością i wzruszeniem opuściliśmy Wilno i udaliśmy się do
miejscowości Troki. Troki określane są jako jedno z
najpiękniej położonych miast Litwy. Ma to związek z
osobliwym ukształtowaniem terenu, malowniczością dolin,
wąwozów, lasów oraz jezior, które tworzą wspaniały pejzaż.
Znajdują się tam różne budowle sakralne: kościoły, cerkwie,
kinesa, meczet. Pani przewodnik opowiedziała nam historię
Karaimów, którzy zostali sprowadzeni na Litwę z Krymu przez
Wielkiego Księcia Litewskiego Witolda. Karaimi do dziś
mieszkają w Trokach w drewnianych domkach, których cechą
charakterystyczną są trzy okna od ulicy: jedno dla Boga,
drugie dla Witolda, a trzecie dla domowników. Na jednej z
wysp zwiedziliśmy piękny zamek otoczony murem obronnym,
wałem i fosą. Edward Pawłowicz napisał o Trokach tak: „ …być
w Wilnie, a nie znać Trok, to tak jak być w Rzymie, a
papieża nie widzieć…”.
W niedzielę po śniadaniu wracaliśmy już do Polski, by
zobaczyć mazurskie jeziora. Najpierw dotarliśmy do kościoła
w Studzienicznej, gdzie uczestniczyliśmy w Eucharystii.
Zwiedziliśmy pokamedulski klasztor na Wigrach, mogliśmy
przemyć oczy cudowną wodą ze studni i zobaczyć pomnik Jana
Pawła II. Ostatnim etapem pielgrzymki był rejs statkiem po
jeziorze Wigry, podczas którego mogliśmy podziwiać piękno
jezior i Kanału Augustowskiego. Przemierzyliśmy, więc szlak
który wcześniej przebył Jan Paweł II.
Myślimy, że w pamięci wszystkich pozostaną niezapomniane
wspomnienia po pielgrzymce na Litwę. Dziękujemy za te
wspaniałe chwile.
Pielgrzymi
W słoneczny poranek 30 kwietnia pod przewodnictwem ks. Krzysztofa
wyruszyliśmy na pielgrzymkę do Wrocławia, Pragi i
Wambierzyc. Na pewno wielu z nas słyszało już o uroku miast,
które mieliśmy zwiedzać. Jednak słyszeć, a zobaczyć, to
różnica. Cóż więc ujrzały nasze oczy? Czy zawiedliśmy się?
Przemierzaliśmy malownicze tereny podnóża Sudetów, Karkonoszy,
Kotliny Kłodzkiej, Czeskiego Raju. Podziwialiśmy piękne
widoki gór, jezior, wijących się potoków … Jak na
pielgrzymkę przystało nie zabrakło modlitwy, śpiewów i
rozważania Słowa Bożego. Zatrzymaliśmy się nad historią
nawrócenia św. Pawła. Każdego dnia spotykaliśmy się z
Chrystusem Eucharystycznym . Ze spotkania z Nim czerpaliśmy
siłę do dawania świadectwa. Słuchając Jego Słowa uczyliśmy
się czym jest miłość, dobroć, prawdziwa radość, na czym
polega nawrócenie oraz życie w rodzinie i we wspólnocie.
Czas pielgrzymki, to również szczególne chwile zawiązywania
wspólnoty. Nie zabrakło rozmów, wspólnych żartów, a nawet
ognisk. Miło było spotkać się z życzliwością, dobrym słowem
i gestami przyjaźni.
Każdy dzień obfitował w wydarzenia, wypełniony był wprost po
brzegi. W poniedziałek po południu dotarliśmy do pięknego
Wrocławia, który ze względu na swój krajobraz ukształtowany
przez wodę, kręte uliczki, urocze zaułki, zabytkową zabudowę
określany jest Wenecją Północy (na terenie miasta znajduje
się ponad 20 wysp oraz 134 mosty i kładki). Po przekroczeniu
Odry znaleźliśmy się na Ostrowie Tumskim - jednej z
najstarszych wysp Wrocławia. Znajduje się na nim kilka
kościołów, wśród nich Katedra św. Jana Chrzciciela. To
właśnie tutaj w Kaplicy Elektorskiej (Bożego Ciała)
uczestniczyliśmy we Mszy św. Potrzebna była ta chwila
modlitwy, aby móc iść dalej. Zapoznaliśmy się z historią
gotyckiej bazyliki, w której znajdowaliśmy się, a która jest
największą ikoną Wrocławia (ma aż 91 m wysokości i 68 m
długości). Podziwialiśmy w niej wiele znakomitych gotyckich
i barokowych rzeźb, odwiedziliśmy kaplice (m.in.: św.
Elżbiety, Mariacką, Elektorską), zobaczyliśmy największe w
Polsce XX wieczne organy. Przemierzając ul. Katedralną, przy
której znajduje się Kuria i Pałac Arcybiskupi dotarliśmy do
Kolegiaty św. Krzyża i Bartłomieja, będącej gestem
pojednania po sporze bp. Tomasza II i księcia Henryka
Probusa IV. Przy kościele tym znajduje wspaniały barokowy
pomnik św. Jana Nepomucena. Zakonnik ów zasłynął ze swej
nieugiętej postawy wobec władcy Czech , króla Wacława IV.
Nie uległ on naciskom i groźbom zazdrosnego monarchy,
pragnącego poznać spowiedź swej żony za co spotkała go
śmierć męczeńska przez utopienie w Wełtawie.
Przechodząc przez Most Tumski naszą uwagę przykuła ogromna ilość
kłódek, które na nim wiszą. Jak się okazało most ten
nazywany jest Mostem Miłości lub Zakochanych. We Wrocławiu
istnieje tradycja (podobna do wileńskiej), wedle której
zakochani przypinają kłódkę, a kluczyki wrzucają do płynącej
pod spodem Odry, co ma symbolizować nierozerwalność ich
związku. Może i u nas wprowadzimy ten zwyczaj ?
Zostaliśmy również zapoznani z takimi obiektami jak: Biblioteka
Narodowa im . Ossolińskich, Kościół Św. Imienia Jezus,
Kościół św. Wojciecha.
Udało się nam zobaczyć jeden z najsłynniejszych polskich obrazów
–Panoramę Racławicką. Wrażenie niesamowite! Zbliżając się do
płótna rodziło się pytanie: czy to już obraz, czy jeszcze
otaczająca nas przyroda??? Świetne połączenie namalowanego
obrazu ze sztucznymi rekwizytami, znajdującymi się przed nim
nadają temu miejscu bardzo realistyczny charakter. Sam obraz
przedstawia zwycięską bitwę powstania kościuszkowskiego z
1794 r. i ma 15 m wysokości, obwód 114m a powierzchnię 1800m
kwadratowych. Naprawdę jest co podziwiać!!!
Ostatnim punktem programu był Rynek Główny, na którym
skoncentrowane są liczne zabytki, będące najcenniejszym
skarbem dziedzictwa narodowego. Odchodzi od niego aż 11
uliczek. Podziwialiśmy m.in. Pomnik Fredry, pręgierz ,
sukiennice, kamieniczki Jaś i Małgosia, Ratusz ze
znajdującym się na nim zegarem astronomicznym z jedną
wskazówką i słońcem w tarczy.
Wtorek to dzień zwiedzania miasta Tysiąca Wież. Praga, bo o niej
mowa, jest zbiorowiskiem niesamowitych zabytków z okresu
gotyku, renesansu, baroku, secesji oraz współczesności.
Poddana bez walki w czasie II wojny światowej zachowała
swoje oryginalne piękno i koloryt. Skierowaliśmy swe kroki
do Zamku na Hradczanach, który jest historyczną budowlą
reprezentacyjną Pragi i największym zamkiem na świecie, gdy
chodzi o zajmowaną powierzchnię (ulokowany wokół trzech
dziedzińców, zajmuje łącznie 45 hektarów!). Dla Czechów jest
tym samym, czym dla Polaków Kraków. Obecnie zaprzysięgani są
tutaj prezydenci Republiki Czeskiej. Niesamowite wrażenie
zrobiła na nas potężna Katedra św. Wita, Wacława i
Wojciecha. Świątynia ta jest duchowym symbolem Czech i
jednym z najcenniejszych zabytków miasta. Liczy sobie 124 m
długości, 60 szerokości i 34 wysokości, wieża główna wzbija
się w niebo na wysokość niemal 100 metrów! Jej wnętrze kryje
zbiór drogocennych dzieł sztuki, w tym gotyckie nagrobki
królów czeskich, wiele rzeźb Parlera, barokowy nagrobek św.
Jana Nepomucena itp. Jest klasycznym przykładem mieszanki
stylu gotyckiego, renesansowego i barokowego.
Kolejnymi miejscami, które zobaczyliśmy był Stary Pałac Królewski,
który do XVI w. pełnił funkcję reprezentacyjną oraz okazały
Ogród Królewski. Następnie dotarliśmy na Rynek Starego
Miasta, którego główną atrakcją jest Ratusz ze swą 70 m
gotycką wieżą i XV- wiecznym zegarem astronomicznym – Orloj.
Co godzinę od 9 do 21 można podziwiać paradę zintegrowanych
z nim figur 12 Apostołów, przypominających o upływie czasu.
Po schodach „wdrapaliśmy się” na Most Karola, który łączy
dwie stare dzielnice Pragi: Małą Stranę i Stare Miasto, i
jest najstarszym zachowanym mostem kamiennym na świecie.
Legenda głosi, że dla wzmocnienia jego konstrukcji, do
zaprawy murarskiej użyto kurzych jaj. W okresie baroku most
ozdobiono 30 posągami świętych, dziełami znanych rzeźbiarzy
ówczesnych czasów. Na jednej z balustrad umieszczono tablicę
pamiątkową poświęconą św. Janowi Nepomucenowi, gdyż podobno
właśnie w tym miejscu wrzucono go, na rozkaz króla Wacława
IV, do Wełtawy.
Jak na pielgrzymów przystało dzień uwieńczyliśmy spotkaniem z
Chrystusem. W kościele Bożego Miłosierdzia w Jagniątkowie
uczestniczyliśmy w Eucharystii. Przed obrazem Chrystusa
Miłosiernego i w bliskości relikwii bł. Jana Pawła II i św.
ojca Pio mogliśmy podziękować Panu za wszystko czym nas
obdarzył.
I tak nastała środa, która niestety była już ostatnim dniem
pielgrzymki. O świcie wyruszyliśmy do Wambierzyc, gdzie
znajduje się sanktuarium Matki Bożej. W tym miejscu w XII
wieku rosło duże drzewo, na którym umieszczona była
rzeźbiona statuetka Maryi. Właśnie tutaj ociemniały Jan z
Raszewa, na skutek żarliwej modlitwy odzyskał wzrok. Dla
upamiętnienia tego wydarzenia wybudowano okazałą bazylikę.
Atmosfera tego miejsca sprzyja modlitwie. Mieliśmy szczęście
uczestniczyć tu we Mszy św. i za wstawiennictwem Matki Bożej
powierzać Bogu swe prośby.
Około południa dotarliśmy do Kaplicy Czaszek, która jest nie tylko
hołdem i szacunkiem dla zmarłych, ale przede wszystkim
katechezą o podstawowych prawdach chrześcijańskiej wiary: o
życiu wiecznym, o zmartwychwstaniu i o Sądzie Ostatecznym.
Pobyt w tym miejscu na pewno wielu z nas skłonił do
refleksji nad sensem istnienia, przeszłości i przyszłości.
Trzy dni pielgrzymowania były nie tylko okazją do zwiedzenia
zabytków, ale również wspaniałym czasem zawiązywania
wspólnoty. Gdy św. Paweł spotkał Chrystusa nawrócił się. Z
prześladowcy chrześcijan stał się odważnym świadkiem
Zmartwychwstałego. Również my każdego dnia spotykaliśmy się
z Panem. On przychodził do nas w Eucharystii w swoim Słowie
i w drugim człowieku. Zatroszczył się o wszystko: dał nam
piękną pogodę, gwiazdy na niebie, bezpieczną podróż, dobre
humory … i co bardzo istotne postawił na naszych drogach
siostry i braci, abyśmy zrozumieli czym jest przyjaźń, nie
skupiali się na czubku własnego nosa, ale wychodzili
naprzeciw potrzebom innych, abyśmy uczyli się nikogo nie
prześladować oraz nie ranić słowem i czynem. Minione chwile,
to nauka odmierzania czasu w rytmie serca.
Agnieszka Basek
Rekolekcje
Wielkopostne

Rekolekcje wielkopostne to taki
szczególny i wyjątkowy czas w roku liturgicznym Kościoła.
Jest to czas próby, czas lekcji i nauk, kiedy uczymy się
roztropności, mądrości ducha i stajemy się lepsi. Czas
rekolekcji jest bardzo znanym aktem pokutnym w Kościele od
wieków – aktem duchowych ćwiczeń. Kościół naucza i
przygarnia wszystkie owieczki rozproszone na całym świecie.
W naszej parafii rekolekcje
wielkopostne miały miejsce od 25 do 28 marca 2012r., a nauki
głoszone były przez księdza Jacka Rosę, który pochodzi z
naszego miasta.
Dzień I
Każdy dzień rekolekcji, każda
nauka, oparta jest na przejściach, przeżyciach ks. Jacka. On
opowiada, że nikomu nie jest łatwo- jemu także. Jego też Bóg
doświadczał. Pierwszego dnia kapłan odwołał się do opowieści
z Ewangelii św. Jana, która opowiada o powołaniu dwóch
mężczyzn na apostołów. Szli oni bowiem za Jezusem i zapytani
przez niego ,,Czego szukają” odpowiedzieli: ,,Chcemy
zobaczyć, gdzie mieszkasz”. Bóg nam także zadaje to pytanie,
ale czy my wiemy, czego w życiu chcemy? Myślimy o
pieniądzach, rodzinie, dobrej pracy,
a spotkania z Bogiem, nasza wiara i miłość ogranicza się
jedynie do modlitwy. Kapłan nawołuje, aby pójść dalej. Aby
oddać ster swego życia Bogu. Przestrzega, że nie jest to
łatwe. Pan poprzestawia nasze życie, wywróci je do góry
nogami, ale on wie, co jest dla nas dobre. Nie można
ograniczać się jedynie do modlitwy. Nie można też uważać, że
modlimy się dla Boga. Szukajmy Boga, a nasze serce ożyje.
Dzień II
Drugiego dnia nauka księdza
Jacka skupiła się na sakramencie pokuty i pojednania, nie
jako sakramencie smutku, ale radości i miłości. Bóg dał nam
bowiem pokutę, abyśmy mogli się
z Nim pojednać, odnowić naszą więź z Panem. Jest to
sakrament na wzór miłości Boga. Kapłan podał przykład
człowieka, który siedział podczas nabożeństwa i gorliwie się
modlił, nawet płakał. Wtedy księdzu przyszła do głowy myśl,
aby powiedzieć mu, że już czas. Nie wiedział, co to może
oznaczać. Krępował się podejść do tego obcego mężczyzny, ale
wychodząc z kościoła zwrócił się do niego tymi słowami:
,,Drogi młody przyjacielu, nie wiem co to ma znaczyć, ale
mam ci powiedzieć, że już czas”, po czym wyszedł ze
świątyni. Kilka godzin później ten sam człowiek przyszedł do
niego z płaczem i opowiedział swoją historię. Otóż od kilku
lat chodził on do kościoła, na każde rekolekcje, ale nie
odważył się pójść do spowiedzi. Wtedy, na znak kapłana,
zrzucił on z siebie ciężar grzechów w sakramencie pokuty i
pojednania. Jak wielu z nas boi się pójść do spowiedzi? Jak
wielu z nas dźwiga swoje winy? Sakrament pokuty i pojednania
jest nam dany z miłości przez Boga, dlatego nie bójmy się
z niego korzystać. Szukajmy Boga, a nasze serca ożyją.
Dzień III
Tego dnia ksiądz rekolekcjonista
w swoich naukach skupił się na naszej wierze. Bo przecież
każdy z nas mówi ,,wierzę w Boga”. Dlaczego jednak nie
mówimy ,,wierzę Bogu”? Wiara to nie tylko modlitwa. Ona
opiera się na zaufaniu i miłości. A każda miłość dużo nas
kosztuje, ale nikt nie zaczyna miłości od kosztów. Każdy z
nas przeżył pierwszą miłość. Niektórzy mieli okazję wyznać
ją przed Bogiem w przysiędze małżeńskiej. I stojąc przed
ołtarzem nie myśleli o tym, jak wiele muszą poświęcić,
cieszyli się tym uczuciem.
Wiara jest ciężka i wymaga od
nas zaangażowania i poświęcenia. Efekty modlitwy nie
przychodzą szybko. Jednak kiedy przyjdą, będziemy
zadowoleni, że wytrwaliśmy. Że dotarliśmy aż dotąd. Jako
przykład zaufania Bogu podał kapłan Abrahama. Człowiek ten
prosił Boga o syna, a On spełnił jego prośbę. Kilkanaście
lat później Pan powiedział do Abrahama, aby wspiął się na
górę Moria i tam ofiarował swojego syna jako ofiarę
całopalną. Mężczyzna, mimo miłości do syna, zaufał Bogu,
zostawił dom i poszedł na górę. Kazał swoim sługom zostać z
osłem i obiecał, że oni wrócą do nich. Abraham wiedział, że
Bóg nie zabierze mu syna. Ufał mu i był gotowy dla niego
poświęcić swego pierworodnego. Pozwolił Bogu być Bogiem.
Ofiarował mu stery swojego życia. Czy my jesteśmy gotowi
zawierzyć Bogu? Pozostawić wszystko, gdy On tak powie? Bóg
dał nam wolność. Pozwolił wybrać życie z Nim, lub bez Niego.
I umiłował nas tak bardzo, że kocha nas pomimo naszego
wyboru. Jeśli wybierzesz Boga- On będzie ci błogosławił.
Musi być w nas wiara, musimy zawierzyć Bogu jak zrobił to
Abraham i Maryja. I musimy pamiętać, że u Pana nie jesteśmy
jednym z wielu.
U Niego każdy jest inny. Każdy ma swoje imię. Szukajmy Boga,
a nasze serca ożyją.
Dzień IV
Ten dzień był po części
podsumowaniem. Kapłan zachęcał nas, byśmy zastanowili się,
kim jesteśmy? Na czym stoimy? I każdego dnia dążyli do
świętości. Powinniśmy pracować nad sobą, swoimi czynami,
postępowaniem, bo temu miały służyć rekolekcje. Przypomniał,
że Bóg zadaje nam pytanie ,,Czego szukacie?” Powinniśmy
zastanowić się nad tym pytaniem
i odpowiedzieć na nie w głębi serca. Powinniśmy pamiętać, że
pokuta i pojednanie to dar miłości od Pana. Nie bójmy się
więc z niego korzystać. I tak, jak Abraham, jak Maryja,
zawierzmy Bogu. Niech w naszym życiu będzie taka pokora,
zgoda na to, co przyniesie Bóg, zgoda na zmianę życia. W
dzisiejszych czasach my byśmy chcieli wszystko kontrolować.
Zachowujemy się, jakbyśmy byli zbawicielami. Jednak nie
wszystko od nas zależy. A Zbawiciel jest tylko jeden i jest
nim Chrystus. Kapłan przedstawia nam ,,teologię osła”.
Podczas wjazdu Pana Jezusa do Jerozolimy na osiołku, ludzie
witali Go okrzykami, kładli przed nim gałązki palmowe. I my
powinniśmy być takim pokornym osiołkiem, który jako jedyny
nie widział Jezusa, ale czuł jego ciężar. Osioł musi poddać
się woli tego, który go prowadzi, bo wtedy zrobi coś
dobrego, coś pożytecznego. Gdy oddany jest sam sobie, nie ma
z niego pożytku. Dajmy się poprowadzić Bogu. A nie uda się
to bez Ducha Świętego. Sam Karol Wojtyła, przez całe swoje
życie modlił się do Ducha Świętego tą modlitwą:
,,Przybądź Duchu Święty, ześlij
z nieba wzięty światła Twego strumień. Przyjdź, Ojcze
ubogich,
przyjdź dawco łask mnogich,
Przyjdź światłości strumień.”
Ta modlitwa mówi o tym, ze
pragniemy być ulegli woli Ojca, stać się jak ,,Boże
Osiołki”. Szukajmy Boga, a nasze serca ożyją.
Natalia Woźny
Dzień
kobiet w Stoczku Łukowskim
Ziarnko grochu czyli zamiana ról
Jak każdego roku na początku marca, wszyscy panowie, czy to
mali chłopcy czy dorośli mężczyźni, pamiętają o kobietach. W
tych dniach....więcej
"Księżniczka na ziarnku grochu"
Młodzieżowy Zespół Teatralny przygotował nowe
przedstawienie oparte na bajce zatytułowanej
"Księżniczka na ziarnku grochu". Spektakl powstał z
myślą o wszystkich kobietach starszych i młodszych z
racji ich międzynarodowego święta. Sztuka nie jest
wiernym odtworzeniem opowiadania, ale kompozycją
aktorów, którzy stworzyli niemalże nowe dzieło. Co
im wyszło, to trzeba zobaczyć osobiście
10 lub 11 marca o godz. 17.40 w sali kina "Echo"

Uroczystość z okazji odsłonięcia pamiątkowej
tablicy
poświęconej osobie
Ks. Bpa Adolfa Piotra Szelążka

W niedzielę
26 lutego przezywaliśmy uroczystości odsłonięcia tablicy
poświęconej pamięci bpa Adolfa Piotra Szelążka.
To
uroczystość o szczególnym znaczeniu, ponieważ ksiądz biskup
urodził się i został ochrzczony w naszym kościele
parafialnym w 1865r.
Przygotowania do przybliżenia postaci ks. bpa trwały
wieloetapowo i były rozłożone w dłuższym czasie. Już w ferie
zostały przeprowadzone wśród uczniów klas III gimnazjów
szkół z terenu miasta i gminy rozgrywki w piłkę halową
chłopców i piłkę siatkową dziewcząt. (Relacje z rozgrywek i
zdjęcia były już zamieszczone we wcześniejszych wydarzeniach
na stronie parafii) Zwycięzcy mieli otrzymać nagrody właśnie
w dniu uroczystości odsłonięcia tablicy.
W
szkołach z okazji 62. rocznicy śmierci biskupa został
ogłoszony także i przeprowadzony konkurs pod hasłem
SZERZYĆ
MIŁOŚĆ DLA NAJWYŻSZEJ MIŁOŚCI.
Opracowały go
i przygotowały panie pracujące w Gminnej Bibliotece
Publicznej w Starych Kobiałkach we współpracy z Siostrami ze
Zgromadzenie Św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Podkowie
Leśnej. Celami jego było:
-
przypomnienie
i przybliżenie postaci ks. bpa Adolfa Piotra Szelążka;
-
ukazanie
związków ks. bpa Adolfa Piotra Szelążka ze Stoczkiem
Łukowskim (parafią/miastem/gminą);
-
zachęcanie do
pogłębiania wiedzy nt. życia i działalności ks. bpa A. P.
Szelążka;
-
wyzwalanie
inspiracji artystycznej - utwory poetyckie, publicystyczne,
plastyczne i inne.
Do udziału
zostali zaproszeni uczniowie szkół podstawowych, gimnazjów i
szkół ponadgimnazjalnych z terenu Miasta, Gminy i Parafii
Stoczek Łukowski. Można było wykazać się wiedzą
merytoryczną, zdolnościami literackimi i plastycznymi.
Materiały do konkursu dotyczące ks. bpa A. P. Szelążka
zostały specjalnie opracowane przez Siostry ze Zgromadzenia
św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Podkowie Leśnej i
dostosowane do grup wiekowych.
Konkurs
cieszył się dużą popularnością wśród uczniów: napłynęło aż
227 zgłoszeń do
uczestnictwa (121 na
konkurs plastyczny: 53 prace – w klasach I – III Sz. P.
48 prac –
w klasach IV – VI Sz.
P. 20 prac – klasy gimnazjalne oraz szkoła średnia; 31 na
konkurs
literacki:
1 praca - w klasach I – III Sz. P., 20 prac – w klasach IV
– VI Sz. P.
10 prac – klasy
gimnazjalne oraz szkoła średnia; 72 na konkurs wiedzy:
10 uczniów –
w klasach I – III Sz.
P., 29 uczniów – w klasach IV-VI Sz. P., 33 uczniów – klasy
gimnazjalne oraz szkoła
średnia). Powstało wiele przepięknych prac plastycznych.
Niezwykle
wzruszające są wiersze
o bpie Szelążku.
Konkurs
wiedzy dotyczący osoby ks. bpa Adolfa Piotra Szelążka został
przeprowadzony 24.02.2012r. w Zespole Oświatowym w Starych
Kobiałkach. Nad sprawnym jego przeprowadzeniem czuwała
dyrektor Biblioteki Gminnej w Starych Kobiałakch –
p. Iwona
Brodzik. Po wnikliwym sprawdzeniu testów przez komisję, w
której pracowali księża i panie katechetki z naszej parafii,
w każdej grupie wiekowej zostali wyłonieni zwycięzcy.
Wyniki
konkursu przedstawiają się następująco:
W kategorii plastycznej:
Laureaci:
klasy I – III Sz. P.
I miejsce – Kinga Basek
(Kisielek)
II miejsce – Dominika
Wójcik (Stara Róża)
III miejsce – Maurycy
Bombiak (Stoczek Łukowski)
–
Ewelina Bogusz (Stara Róża)
klasy IV-VI Sz. P.
I miejsce – Hubert
Serzysko (Stara Prawda)
II miejsce – Ilona
Cabaj (Stare Kobiałki)
III miejsce – Daniel
Szczepańczyk (Stare Kobiałki)
Wyróżnienie – Oskar
Gajowniczek (Stara Róża)
klasy gimnazjalne i
szkoła średnie
I miejsce – Karolina
Kaczor (Stoczek Lukowski)
II miejsce – Katarzyna
Piskorz (Stare Kobiałki)
III miejsce – Marlena
Osińska (Stare Kobiałki)
W kategorii
literackiej
Laureaci:
klasy I – III Sz. P.
I miejsce – Jakub
Marton (Toczyska)
klasy IV – VI Sz. P.
I miejsce – Dominika
Świeczak (Kisielsk)
II miejsce – Angelika
Mączka (Stara Prawda)
III miejsce – Hubert
Chudek (Kisielsk)
klasy gimnazjalne i
szkoła średnia
I miejsce – Rafał Dynek
(Stoczek Łukowski)
–
Marlena Wójcik (Kisielsk)
II miejsce – Natalia
Woźny (Stoczek Łukowski)
III miejsce – Monika
Góral (Stara Prawda)
W kategorii
wiedzy
Laureaci:
klasy I – III Sz. P.
I miejsce – Kinga
Paudyna (Kisielek)
– Jakub
Marton (Stoczek Łukowski)
II miejsce –Maurycy
Bombiak (Stoczek Łukowski)
klasy IV – VI Sz. P.
I miejsce – Milena
Kwiatkowska (Stoczek Łukowski)
II miejsce – Weronika
Wołoszka (Stare Kobiałki)
III miejsce – Weronika
Pazura (Stara Prawda)
–
Anna Figat (Stoczek Łukowski)
klasy gimnazjalne i
szkoła średnia – 7 miejsc pierwszych!
I miejsce – Natalia
Gajowniczek (Stara Róża)
-
Karolina Garwolińska (Stara Róża)
- Kamila Zasuwik
(Stoczek Łukowski)
- Adrian Sidor
(Stoczek Łukowski)
- Ewa Wołoszka
(Stara Kobiałki)
- Natalia Kudlak
(Stare Kobiałki)
-
Emila Pałysa (Kisielsk)
Dn.
26.02.2012r. w parafii gościliśmy
grupę sióstr ze Zgromadzenia założonego przez bpa Szelążka –
Zgromadzenia św. Teresy od Dzieciątka Jezus z Podkowy
Leśnej, z Matką Przełożoną Judytą Jankowską na czele. Cała
uroczystość rozpoczęła się tuż przed południem, od
rozstrzygnięcia konkursów i zawodów sportowych poświęconych
biskupowi Szelążkowi opisanych wcześniej. Nagrody w
wszystkich konkursach ufundował nasz proboszcz ks. kanonik
Stanisław Małek, który wspólnie z władzami samorządowymi
Miasta i Gminy oraz Matką Przełożoną wręczyli zwycięzcom
trofea i upominki.
Przed mszą św. o
godzinie 12.00 procesja udała się do przedsionka świątyni,
aby tam dokonać odsłonięcia i poświęcenia pamiątkowej
tablicy, ufundowanej przez Miasto Stoczek Łukowski, Gminę
Stoczek Łukowski oraz Wspólnotę Parafialną. Odsłonięcia
dokonali: Matka Przełożona Judyta Jankowska, Burmistrz
Miasta Ireneusz Szczepanik, Wójt Gminy Marek Czub, oraz
przedstawiciele Zespołów Oświatowych Miasta i Gminy.
Poświęcenia tablicy dokonał główny celebrans uroczystości
ks. Kanonik Stanisław Małek.
W czasie
uroczystości ks. proboszcz podkreślał niezłomną postawę
biskupa A. P. Szelążka oraz jego wkład w rozwój Kościoła i
Ojczyzny. Zaznaczył, że obecnej Polsce potrzeba na nowo
autorytetów tego pokroju. Wyraził także nadzieję, że już
niebawem rozpocznie się proces beatyfikacyjny,
stoczkowianina z urodzenia.
Na zakończenie
mszy świętej głos zabrała Matka Generalna. W swoim krótkim
wystąpieniu podkreśliła, jak ważne miejsce w życiu Ojca
Założyciela miał Stoczek Łukowski. Stwierdziła, że biskup
wpisał go na stałe w swoją historię życia i uwidacznia się
on we wszystkich jego etapach. Podziękowała również
wszystkim, którzy zaangażowali się w przygotowanie
uroczystości oraz w jej uroczystą oprawę. Matka Judyta
podkreśliła, że dla Zgromadzenia Sióstr to ważny dzień.
Dalsza część uroczystości została zaplanowana w Zespole Oświatowym
w Starej Prawdzie. Odbył się
Turniej Piłki
Siatkowej Dziewcząt im. bpa A. P. Szelążka. W rozgrywkach
wzięło udział 5 drużyn, podzielonych na dwie grupy: Grupa I
(dziewcząt starszych – ZO Stare Kobiałki, ZO Stara Róża, ZO
Stara Prawda), Grupa II (dziewcząt młodszych – ZO Stoczek
Łukowski, ZO Stara Prawda). Po meczach zostały wyłonione
drużyny zwycięskie.
Oto wyniki
rozgrywek:
W grupie I
zwyciężyła drużyna ze Starej Prawdy,
w grupie II – ze Stoczka Łukowskiego. Zespoły te w
eliminacjach finałowych rozegrały mecz o I i II miejsce, z
kolei drużyny ze Starej Róży i Starej Prawdy (dziewczęta
młodsze) zawalczyły o miejsca III i IV.
Najważniejsze
było jednak to, że wszystkie zawodniczki w duchu walki fair
play uczciły pamięć naszego wielkiego ziomka bpa Szelążka.
Bardzo przyjemnym akcentem była wizyta gości specjalnych –
Sióstr ze Zgromadzenia założonego przez bpa Szelążka z
Podkowy Leśnej, które przybyły do szkoły w towarzystwie ks.
kanonika Stanisława Małka oraz Wójta Gminy Stoczek Łukowski
p. Marka Czuba. Siostry nie tylko odwiedziły szkołę, ale –
ku wielkiej radości dziewcząt – włączyły się bezpośrednio w
grę.
Była to kolejna
wizyta sióstr Terezjanek w Stoczku Łukowskim. Pierwsza
odbyła się kilka lat temu, kiedy to siostry nowicjuszki
przyjechały do Stoczka, aby w miejscu chrztu założyciela
swojego zgromadzenia dziękować za dar powołania i wyrazić
pamięć o swoim Ojcu. Siostry od zeszłego roku świętują 75 –
lecie zgromadzenia, którego celem jest przede wszystkim
szerzenie miłości Boga w sercach ludzi, a szczególnie
wychowanie młodzieży i dzieci w duchu św. Teresy od
Dzieciątka Jezus. Pragną zawsze innym wskazywać drogę
życiową w myśl słów
ks. Bpa Adolfa Piotra
Szelążka
"Trzeba siać prawdę,
aby rodziło się dobro"
Turniej sportowy kandydatów do bierzmowania

9 lutego b.r. na hali sportowej ZS i sali sportowej ZO w Stoczku
Łukowskim odbył się turniej piłki halowej chłopców i
siatkowej dziewcząt – uczniów klas trzecich gimnazjalnych z
terenu miasta i gminy przygotowujących się do przyjęcia
sakramentu Bierzmowania. Ideą spotkania była integracja
młodzieży, która za trzy miesiące wspólnie stanie przed
biskupem, by prosić go o sakrament dojrzałości
chrześcijańskiej. Jest to już drugi tego typu turniej
zorganizowany przez ks. Krzysztofa Chacińskiego, który jest
odpowiedzialny za przygotowanie młodzieży do bierzmowania.
Tegoroczne zawody nosiły tytuł imienia bpa Adolfa Piotra
Szelążka ur. w Stoczku Łukowskim 30.07.1865r. Wspomniana
postać związana jest z naszym środowiskiem, ale jednocześnie
nie dosyć znana. W ten sposób organizatorzy chcieli
zainteresować uczestników historią regionu. Wydarzenie to
zbiegło się z planowaną wizytą sióstr Terezjanek w naszej
parafii i wmurowaniem tablicy upamiętniającej biskupa,
którego rozpoczął się proces beatyfikacyjny.
Do współrywalizacji przystąpili przedstawiciele wszystkich szkół
gimnazjalnych z terenu naszej parafii. Oto składy
poszczególnych drużyn:
Dziewczęta:
-
Stara Prawda: Sylwia Luty, Dominika Warchoł, Dominika Kajka,
Katarzyna Świeczak, Weronika Wojtasik, Patrycja Gasek,
Ewelina Jaszczuk;
-
Stara Róża: Karolina Garwolińska, Karolina Gajowniczek, Iza
Okuń, Beata Sekta, Natalia Plak, Martyna Kusio, Monika Kusio,
Kinga Kłos;
-
Stare Kobiałki: Klaudia Jończyk, Edyta Rosa, Klaudia i Kinga
Piskorz, Anna Drabińska, Natalia Basek, Renata Dziurdziak;
-
Stoczek Łukowski: Karolina Snterkiewicz, Klaudia Sidor, Ola
Soćko, Ola Olkowicz, Milena Sałasińska, Oliwia Kania,
Paulina Chudek
Chłopcy:
-
Stoczek Łukowski: Karol Kot, Bartłomiej Rosa, Michał
Mazurek, Dawid osiak, Kacper Soćko, Wojciech Marko;
-
Stare Kobiałki: Leszek Mielcarz, Marcin Kazimierczak, Damian
Zaręba, Przemysław Kusio, Łukasz Chmielak, Mateusz Kaczor,
Mateusz Jończyk;
-
Kisielsk: Damian szerszeń, Damian Trendak, Przemysław
Zadrożny, Radosław Zadrożny, Karol Kot, Łukasz Piskorz,
Paweł Szerszeń;
-
Stara Prawda: Krystian Pieniak, Kuba Szczepanik, Czarek
Mucha, Karol Soćko, Piotr Soćko, Krystian Bogusz, Łukasz
Jakubik;
-
Stara Róża: Eryk Sikorski, Marcin Kruk, Jacek Rosa, Łukasz
Lichocki, Patryk Kosut.
Bezstronnie mecze sędziowali: Adam Osiak, Damian Czub, Leszek
Wiszniewski, Adam Stodolski, Piotr Bany, Bartosz Osiak,
Rafał Dynek.
Spotkanie rozpoczął ks. Krzysztof, który powitał
uczestników zawodów, opiekunów, kibiców, a następnie
przekazał głos p. Małgorzacie Gołęgowskiej – Dyrektor ZS w
Stoczku Łukowskim – gospodarzowi miejsca, która wyraziła
radość z obecności tak licznej grupy młodzieży i życzyła
radości i zadowolenia z tego spotkania.
W dalszej kolejności uczestnicy zostali zapoznani z regulaminem
turnieju. Całość spotkania została zawierzona Matce Bożej
przez wspólną modlitwę.
Przed rozpoczęciem meczy kadra sędziowska ustaliła kolejność i czas
rozgrywek. Wybrzmiał pierwszy gwizdek i piłka poszła w ruch.
Drużyna grała każda z każdą – chłopcy 2x po 10 min., a
dziewczęta do dwóch wygranych setów.
Ok. godz. 12 – tej nastąpiła kilku minutowa przerwa na pyszny
posiłek przygotowany przez panie na stołówce w ZO w Stoczku
Łukowskim dzięki uprzejmości p. Dyrektor Wiesławie Milczuk.
Rozgrywki zakończyły się ok. godz. 15 –tej następującymi wynikami:
Siatkówka dziewcząt:
1 miejsce – Prawda Stara – 6 pkt.
2 miejsce – Stoczek Łukowski – 4 pkt.
3 miejsce – Róża Stara – 2 pkt.
4 miejsce – Kobiałki Stare – 0 pkt.
Halówka chłopców:
1 miejsce – Stare Kobiałki – 10 pkt.
2 miejsce – Stara Róża – 8 pkt.
3 miejsce – Stoczek Łukowski – 7 pkt.
4 miejsce – Kisielsk i Stara Prawda – 1pkt.
Wręczenie nagród odbędzie się 26 lutego o godz. 11.20 w kościele
podczas uroczystości odsłonięcia tablicy poświęconej ks.
bpowi A.P. Szelążkowi.
Na zakończenie ks. Krzysztof podziękował wszystkim za obecność,
sportowe zachowanie i pomoc przy organizacji
przedsięwzięcia.
Msza z udziałem chorych

We wspomnienie
Matki Bożej z Lourdes w naszej świątyni o godz. 12.00
sprawowana była Msza św. w intencji chorych i cierpiących.
Eucharystii przewodniczył ks. Krzysztof a Słowo Boże
wygłosił ks. Marek. W kazaniu nawiązał do objawień maryjnych
i podkreślił wartość sakramentu namaszczenia chorych.
Uwypuklił prawdę, iż ten sakrament to przede wszystkim
źródło łaski Bożej, to tutaj człowiek nawiązuje szczególną
więź z krzyżem Jezusa, chory ma możliwość zjednoczenia z
cierpiącym Chrystusem. Łaską namaszczenia chorych jest
ponadto umocnienie człowieka, a nawet jego uzdrowienie.
Sakrament ten otwiera również człowieka na perspektywę
wieczności.
Każdy kto
przybył na sobotnią Eucharystię mógł skorzystać z sakramentu
pojednania oraz przyjąć sakrament chorych. Z tej łaski
skorzystało ok. 100 osób. Uwieńczeniem spotkania było
zjednoczenie z Chrystusem w Komunii św.
Przed zakończeniem Mszy św. uczestniczy zawierzyli swój krzyż oraz
osoby, które posługują chorym wstawiennictwu Matki Bożej.
Uroczyste błogosławieństwo zakończyło celebrację.
Katechezy Przedmałżeńskie
Drodzy
Narzeczeni! Z inicjatywy Biskupa Siedleckiego Zbigniewa
Kiernikowskiego przygotowaliśmy dla was cykl katechez.
Katechezy te mają wam pomóc we właściwym przygotowaniu się
do przyjęcia sakramentu małżeństwa, abyście <<mieli życie i
mieli je w obfitości>> (J 10,10). W przygotowaniu tym
nie chodzi o „zaliczenie katechez”, lecz ukształtowanie w
sobie chrześcijańskiej koncepcji małżeństwa, nierozerwalnej
wspólnoty mężczyzny i kobiety opartej na przymierzu dwojga
ludzi z Chrystusem.
Przygotowanie do sakramentu małżeństwa to czas
opatrznościowy. Trzeba, Aby był to czas intensywnej
ewangelizacji, prowadzącej do nawrócenia, czyli – w tym
przypadku – odkrycia bądź pogłębienia Bożej wizji małżeństwa
oraz odkrycia bądź ożywienia osobistej zażyłości z Bogiem.
Biorąc pod uwagę dzisiejszy stan życia wiarą u kandydatów do
zawarcia sakramentu małżeństwa, trzeba zrobić wszystko, co w
naszej mocy, aby przygotowanie do małżeństwa było
rzeczywistą drogą pogłębiania i dojrzewania wiary,
analogiczną do katechumenatu. Chodzi więc nie tylko o to ,by
narzeczeni dostarczyli wymagane dokumenty, lecz aby
otworzyli się na Boga.
Świat potrzebuje
świadectwa chrześcijańskich małżonków, którzy żyją w
jedności mocą miłości zdolnej przebaczać i tracić życie.
Jeżeli przyjrzymy się dzisiejszym rodzinom chrześcijańskim,
to z łatwością zobaczymy jak daleko ich życie odbiega od
Ewangelii. Ogromna większość żyje podobnie jak niewierzący
poganie: kłócą się, oskarżają, nie potrafią przebaczać itd.
Chociaż chodzą na niedzielną Mszę św. i spowiadają się, ich
życie jest często anty-świadectwem dla dzieci i sąsiadów.
Dlaczego tak się dzieje? Dlatego, że zaniedbano drogę, która
prowadzi do dojrzałości w wierze, czyli inicjację
chrześcijańską. Przedmałżeńskie Katechezy w jakiejś części
chcą zapełnić tę lukę i pomóc narzeczonym w dojrzałym i
odpowiedzialnym wejściu w przymierze małżeńskie.
( Z wstępu dla
narzeczonych)
Tematy kateche
I Katecheza: Ślub Kościelny? – Tak, ale świadomie ! Małżeństwo
chrześcijańskie a inne koncepcje małżeństwa.
II katecheza: „Bez wiary nie można podobać się Bogu” (Hbr 11,6).
Wiara fundamentem chrześcijańskiego życia
III Katecheza: Małżeństwo i rodzina w zamyśle pana Boga.
Sakramentalność małżeństwa
IV Katecheza: Rodzina chrześcijańska jako wspólnota wierząca i
ewangelizująca
V Katecheza: Specyfika miłości małżeńskiej
VI Katecheza: Odpowiedzialne rodzicielstw
VII Katecheza: Kryzys w małżeństwie
VIII Katecheza: Kształtowanie życia małżeńskiego i rodzinnego.
Wychowanie i związane z nim trudności. Poradnie poradnictwo
rodzinne
Terminy Katechez: I Katecheza odbędzie się 19 lutego w niedzielę o
godz. 15.00 w kościele, o następnych katechezach będziemy
informować na bieżąco. Będziemy rozważać osiem katechez
dotyczących przygotowania do małżeństwa, sakramentu
małżeństwa i życia rodzinnego.
Terminy
katechez przedmałżeńskich:
1.
19 lutego godz. 15.00,
2.
25 lutego godz. 17.30,
3.
26 lutego godz. 15.00,
Katechezy
odbywają się w kościele. Prosimy o punktualność. Należy
zabierać ze sobą indeks.
KONKURS
WIEDZY POŚWIĘCONEJ OSOBIE
KS. BPA ADOLFA PIOTRA SZELĄŻKA

Dnia 9. lutego 2012 r. mija
62. rocznica śmierci ks. bpa Adolfa Piotra Szelążka. Z tej
okazji serdecznie zapraszamy do udziału w konkursie
poświęconym Jego osobie.
Organizatorami
konkursu są:
–
Komitet Obchodów Świąt Patriotycznych i Religijnych
–
Gminna Biblioteka Publiczna w Starych Kobiałkach
–
Zgromadzenie Sióstr Św. Teresy od Dzieciątka Jezus w
Podkowie Leśnej.
REGULAMIN KONKURSU WIEDZY POŚWIĘCONEJ OSOBIE
KS. BPA ADOLFA PIOTRA SZELĄŻKA
pt.: SZERZYĆ MIŁOŚĆ DLA NAJWYŻSZEJ MIŁOŚCI
Cele konkursu:
-
przypomnienie i przybliżenie postaci ks. bpa Adolfa Piotra
Szelążka
-
ukazanie związków ks. bpa Adolfa Piotra Szelążka ze
Stoczkiem Łukowskim (parafią/miastem/gminą)
-
zachęcanie do pogłębiania wiedzy nt. życia i działalności
ks. bpa A. P. Szelążka
-
wyzwalanie inspiracji artystycznej - utwory poetyckie,
publicystyczne, plastyczne i inne.
Zasady uczestnictwa:
1.
Do
udziału w konkursie zapraszamy uczniów szkół podstawowych,
gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych z terenu Miasta, Gminy
i Parafii Stoczek Łukowski.
2.
Prace będą oceniane w ramach trzech form (konkurs wiedzy,
wiersz oraz praca plastyczna i inne według uznania) w
czterech kategoriach wiekowych:
- klasy I-III
Sz. P.
- klasy IV-VI
Sz. P.
- gimnazjum
- szkoły
średnie
3.
Konkurs wiedzy zostanie przeprowadzony w dniach 20-25 lutego
2012 r. – o dokładnym terminie zainteresowani zostaną
poinformowani.
4.
Zgłoszenia do konkursu wiedzy oraz prace należy nadsyłać do
20 lutego 2012r., pod adresem:
Gminna
Biblioteka Publiczna w Starych Kobiałkach
Stare
Kobiałki 18
21-450
Stoczek Łukowski
z dopiskiem „Międzyszkolny
Konkurs Religijny”
5.
Praca plastyczna wykonana dowolną techniką, format max. A-3.
6.
Praca powinna być opatrzona godłem, tzn. pseudonimem
autorskim. Do nadesłanej pracy należy dołączyć zaklejoną
kopertę, zawierającą kartę zgłoszenia z danymi ucznia,
szkoły oraz nauczyciela opiekuna.
7.
Ogłoszenie wyników oraz wręczenie nagród i dyplomów odbędzie
się 26 lutego 2012r. podczas uroczystości poświęcenia
tablicy ks. bpa A. P. Szelążka.
8.
Wszyscy nauczyciele przygotowujący uczniów do konkursu
otrzymają podziękowania.
9.
Organizatorzy nie zwracają nadesłanych prac oraz zastrzegają
sobie prawo do wykorzystania ich w celach
popularyzatorskich.
10.
Szczegółowe informacje na temat konkursu można uzyskać w
Gminnej Bibliotece Publicznej w Starych Kobiałkach pod
numerem telefonu /25/797 41 98,
e-mail: gbpkobialki@wp.pl.
Regulamin oraz karta zgłoszeń
znajduje się również na stronach www.stoczeklukowski.pl,
www.parafia.stoczeklukowski.pl
oraz w styczniowych wydaniach Tygodnika Parafialnego.
Materiały dotyczące ks. bpa A.
P. Szelążka specjalnie przygotowane przez Siostry ze
Zgromadzenia św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Podkowie
Leśnej dostępne są poniżej lub w Gminnej Bibliotece
Publicznej w Starych Kobiałkach oraz u nauczycieli religii
wszystkich szkół.
Życiorys bpa Szęlążka dla
gimnazjum i liceum |
 |
Życiorys bpa Szęlążka dla klas I-III |
 |
Życiorys bpa Szęlążka dla klas IV-VI |
 |
Karta zgłoszenia do konkursu |
 |
Ks.
Proboszcz Stanisław Małek
mianowany kanonikiem honorowym Kapituły
Garwolińskiej
23 stycznia podczas
Liturgicznego Wspomnienia bł. Męczenników Podlaskich w
siedleckiej parafii bł. Męczenników Podlaskich, ogłoszone
zostały nominacje kanoniczne.
Kanonikiem honorowym Kapituły
Janowskiej został ks. Józef Franczuk, emeryt mieszkający w
Maciejowicach.
Godność kanoników gremialnych w tej kapitule otrzymali:
ks. Henryk Sidorczuk - wiceoficjał Sądu Biskupiego i ks.
Stanisław Dadas - dziekan włodawski.
Kanonikiem honorowym Kapituły Łukowskiej został ks.
Eugeniusz Rola - proboszcz parafii w Górznie.
Kanonikami honorowymi Kapituły Parczewskiej zostali:
ks. Andrzej Biernat - proboszcz Parafii Opatrzności Bożej w
Parczewie oraz ks. Franciszek Izdebski - proboszcz parafii w
Rossoszu.
Godność kanonika honorowego Kapituły Garwolińskiej
otrzymał ks. Stanisław Małek - proboszcz parafii w Stoczku
Łukowskim.
Nominacje kanoniczne odczytał ks. prał. dr Piotr Sawczuk.
Kanonicy mają swoje miejsca w
stallach, gdzie zasiadają podczas celebracji liturgicznych z
biskupem diecezjalnym. Są zobowiązani do celebrowania
Liturgii Godzin i realizowania innych zadań związanych z
kultem Bożym, co określa statut.
Statuty kapitulne określają też
strój kanonicki. Używa się go podczas uroczystych celebr
liturgicznych lub przy uroczystościach, zwłaszcza z udziałem
biskupa. Ten strój stanowi komża, zwana rokietą, i mantolet
oraz ozdobny łańcuch (dystynktorium) z herbem diecezji lub
wizerunkiem świętego patrona diecezji czy kościoła
katedralnego. Jest to dystynktorium. Używają też biretu z
amarantowym pomponem. Kanonicy, czyli członkowie kapituły,
dzielą się na gremialnych, których prawa są określone
statutem zatwierdzonym przez biskupa, i honorowych.
Kanonicy honorowi mają prawo do
używania stroju kanonickiego. Kanonia jest godnością
kościelną. Nominację na członka kapituły, czyli na kanonika,
wystawia biskup diecezjalny, zasięgając rady członków
kapituły.
|