-Odpust
-Pielgrzymka
-Powitanie nowego proboszcza Ks. Kanonika Stanisława Bieńko
- Pożegnanie Ks. Kanonika Stanisława Małka
-II Warsztaty Teatralne
-XII Diecezjalny Zjazd Akcji Katolickiej
-Pielgrzymka Akcji Katolickiej do Częstochowy
-Pielgrzymka Kół Żywego Różańca do Loretto
-Rocznica św. kapłańskich
-Pielgrzymka dzieci pierwszokomunijnych
-Spotkanie bierzmowanych
-Artur Stefaniak - ks. Diakonem
-Uroczystość Bożego Ciała
-I komunia święta
-Bierzmowanie
-Przedstawienie p.t. „Paulina Jaricot”
-Uroczystość 3 maja
-Pielgrzymka do Wilna i Pragi
-Misterium w wykonaniu MZT
-Rekolekcje wielkopostne
-Dzień kobiet w Stoczku Łukowskim
-"Księżniczka na ziarnku grochu"
-Uroczystość odsłonięcia tablicy poświęconej osobie Ks. Bpa Adolfa Piotra Szelążka
-Turniej sportowy kandydatów do bierzmowania
-Msza z udziałem chorych
-Katechezy Przedmałżeńskie
-Konkurs wiedzy poświęconej osobie Ks. Bpa Adolfa Piotra Szelążka
-Ks. Proboszcz Stanisław Małek mianowany kanonikiem honorowym Kapituły Garwolińskiej

Odpust parafialny

15 sierpnia przeżywamy w całym Kościele uroczystość Wniebiwzięcia NMP. Ten dzień jest szczególny dla naszej parafii, gdyż jest to dzień odpustu. Do Stoczka Łukowskiego zjeżdża wiele osób by przeżyć te uroczystości w naszej parafii. Tak też było i w tym roku. Świątynia przez cały dzień zapełniona była wiernymi, którzy chcieli zawierzyć Matce Bożej – patronce parafii swoje intencje. Przyjechało wielu gości, wrócili także pielgrzymi XXXII Pieszej Pielgrzymki na Jasną Górę, by w swojej świątyni uczcić Wniebowziętą.

Suma odpustowa rozpoczęła się o godz. 12.00. Przewodniczył jej i kazanie wygłosił ks. Henryk Och – proboszcz parafii Wilga. We wstępie do mszy świętej podkreślił, że wielką radością i zaszczytem jest sprawowanie odpustowej Eucharystii w naszej parafii – Wielbi dusza moja Pana, powtarzam dzisiaj za Matką Boża, bo nigdy nie myślałem, że będę mógł w tej pięknej świątyni głosić słowo. W homilii Ks. Henryk podkreślił podwójny wymiar świętowania 15 sierpnia – religijny i państwowy, dodając, że oba wymiary są ze sobą ściśle powiązane osobą Boga i Matki Najświętszej. Przybliżył też rys historyczny wydarzeń z 1920 roku, omawiając uwarunkowania i wskazując bohaterów, którzy dali świadectwo wiary i przywiązania do Boga i Polski. Wyraził troskę o Ojczyznę, która udręczona tak wieloma wojnami w swojej historii, nadal musi walczyć o swoją pozycję, jednak zawsze powinna to robić w odniesieniu do Boga i Jego Matki. Musimy prosić Boga, tak jak w 1920 roku lud stolicy, by Ojczyzna nasza rozwijała się i nie zatraciła swej tożsamości – zakończył ks. Henryk Och.

Po zakończeniu Mszy św. rozpoczęło się nabożeństwo adoracyjne i procesja z Najświętszym Sakramentem wokół kościoła. Po błogosławieństwie ks. Proboszcz Stanisław Bieńko podziękował sumiście, przybyłym kapłanom, uczestnikom uroczystości, osobom, które włączyły się w przebieg procesji. Na zakończenie ks. Krzysztof pobłogosławił kwiaty i zioła przyniesione na tę uroczystość.       

Pielgrzymka  grupa 9a 

3 sierpnia z samego rana do Stoczka Łukowskiego dotarły grupy siedleckie Pieszej Pielgrzymki na Jasną Górę. Tutaj mogły się posilić, by ruszyć w dalszą drogę. Tego dnia wyruszyli pątnicy z naszej parafii w liczbie ok. 70 nie licząc odprowadzających. O godz. 9.00 sprawowana była Eucharystia podczas której, ks. Proboszcz Stanisław Bieńko wygłosił homilię. Mówił o trudzie pielgrzyma, ale również o wielkiej łasce, która towarzyszy odbywającym rekolekcje w drodze – doświadczenie Boga i wspólnoty z braćmi i siostrami.

Po Mszy św. kolumnę poprowadziła w stronę Żelechowa rozśpiewana gr. 9a pod przewodnictwem ks. Marka Golca.

Pielgrzymka duchowa

Wraz z pieszą pielgrzymką na Janą Górę wyruszyła również pielgrzymka duchowa – osób, które systematycznie biorą udział w apelach prowadzonych przez ks. Proboszcza i ks. Krzysztofa. Ok. 100 osób każdego dnia o godz. 20.30 spotyka się w świątyni parafialnej by modlić się za pielgrzymów, ale również w swoich intencjach. Wysłuchuje konferencji, śpiewa piosenki i pogłębia wiarę, której poświęcone są tegoroczne rozważania.

Ks. STANISŁAW BIEŃKO - OBROŃCA KRZYŻA, KANONIK GARWOLIŃSKI – NOWYM PROBOSZCZEM

Ksiądz Stanisław Bieńko urodził się 05.04.1950 r. w Garwolinie. Dzieciństwo spędził w Sobolewie i stamtąd w 1968 roku udał się do Wyższego Seminarium Duchownego w Siedlcach. W Seminarium przebywał do 1975 roku, z przerwą na odbycie zasadniczej służby wojskowej w latach 1969 – 1971. Pierwszą placówką duszpasterską księdza Stanisława była parafia w Domanicach, a następnie parafia pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Białej Podlaskiej. W Białej zaangażował się w budowę nowego kościoła, a w czasie stanu wojennego w obronę krzyża w instytucjach państwowych. W 1982 roku ksiądz Stanisław został przeniesiony do Garwolina. W parafii Przemienienia Pańskiego posługiwał jako wikariusz, pełniąc jednocześnie funkcję katechety. Uczył m.in. młodzież z Zespołu Szkół Rolniczych w Miętnem. Z Garwolina został skierowany przez biskupa Jana Mazura na pierwszą samodzielną placówkę duszpasterską do  parafii pw. Tomasza Biskupa z Willanowy w Jabłoni.  Po kilku latach posługiwania w dekanacie Wisznickim, został przeniesiony do parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Uścimowie. Stamtąd  po ponad pięcioletniej posłudze został skierowany do parafii pw. św. Bartłomieja i Andrzeja w Osiecku, gdzie służył do 24.07.2012 roku. W czasie piętnastoletniego posługiwania w Osiecku przeprowadził wiele inwestycji m.in. remont wewnętrzny kościoła, renowacja i złocenie ołtarza głównego, zagospodarowanie terenu przy świątyni czy budowa plebanii.

Ks. Kanonik Stanisław najbardziej znany jest z uczestnictwa w bohaterskiej obronie krzyża w Miętnem w 1984 roku.  W książce „Obrona krzyża w Miętnem – wspomnienia, dokumenty, relacje” – wielokrotnie podkreślana jest rola, jaką ksiądz Stanisław Bieńko, ówczesny wikariusz w Garwolinie, odegrał w obronie krzyża. Czytamy m.in.:

1.         „Służba Bezpieczeństwa Rejonowego Urzędu Spraw Wewnętrznych w Garwolinie wszczęła sprawę operacyjnego sprawdzenia o kryptonimie „Apel”; (zaangażowano dwóch tajnych współpracowników). W wyniku podjętych działań operacyjnych garwolińskiej SB ustalono, że na negatywne – zdaniem Służby Bezpieczeństwa – zachowanie młodzieży wpływ mieli przede wszystkim ks. Stanisław Bieńko – wikariusz parafii Garwolin oraz nauczycielki: St. Makara i B. Szeląg z „Solidarności”.

2.         „O niezłomnej postawie kapłanów w trakcie protestu, o ich zaangażowaniu, ale i braku prowokacji z ich strony daje świadectwo ks. Henryk Bujnik, ówczesny Proboszcz Garwoliński, który przyznaje, że księża wikariusze, szczególnie ks. Bieńko, chcieli wejść do szkoły i być z młodzieżą.

Sam ks. Kanonik tak wspomina tamten czas: Byliśmy nękani przez milicję, ZOMO, SB. Niemal co dzień przychodziło do mnie dwóch milicjantów, co drugi dzień zabierali mnie na posterunek MO na przesłuchanie. Zawsze mówiłem to samo: powodem tego, że krzyż został usunięty, jest brak wiary, nieludzkie traktowanie drugiego człowieka, a młodzież z Miętnego głosi rekolekcje dla całego świata. Szczególnie to ostatnie strasznie denerwowało esbeków, próbowali mnie straszyć, szantażować. Padały nawet takie groźby: „Mamy długie ręce i dobrą pamięć, potrafimy wymusić na Tobie, żebyś był inny”.

Pewnego razu, gdy jechałem samochodem do rodziców, ktoś rzucił kamieniem w przednią szybę, kamień spadł mi na piersi, ale choć jechałem dość szybko, a naprzeciw mnie w tej chwili znajdował się samochód ciężarowy, zdołałem uniknąć wypadku. Początkowo myślałem, że to jakiś chuligański wybryk, ale wśród garwolińskich milicjantów miałem kolegów ze szkolnej ławy, którzy zasugerowali, że to była celowa akcja i ostrzegli mnie, żebym nie wyjeżdżał sam z domu wieczorem. Podczas pielgrzymki na Jasną Górę, gdy z młodzieżą zatrzymaliśmy się w klasztorze, nawet Ojcowie Paulini chcieli mnie zatrzymać. „Proszę księdza – mówili – jest przygotowywany na księdza zamach”, ale powiedziałem, że jeśli Bóg chce, bym dał świadectwo wiary to jestem na to gotów.

Jeszcze większym ciężarem niż obawa o siebie było poczucie odpowiedzialności za młodzież, która potrzebowała przede wszystkim wsparcia duchowego. W tym czasie towarzyszył nam ból, niepewność, udręka i łzy. Ci młodzi ludzie byli stale straszeni, szantażowani, otaczali nas esbecy. I było to zagrożenie realne. Chodziło o przyszłość tej młodzieży, szczególnie maturzystów, którzy nie mogli spokojnie przygotować się do egzaminu.Za tą niezłomną postawę i wzorową służbę Kościołowi, Biskup siedlecki Zbigniew Kiernikowski nadał ks. Stanisławowi w 2011 roku tytuł Kanonika Gremialnego Kapituły Kolegiaty Garwolińskiej.

25 lipca, swoje urzędowanie w naszej parafii rozpoczął nowy proboszcz – Ksiądz Kanonik Stanisław Bieńko. Uroczyste powitanie przez Parafian miało miejsce w niedzielę, 29.07 o godzinie 10.20. w czasie uroczystej mszy świętej. Eucharystii przewodniczył nowy Proboszcz, wspólnie z Księdzem Prałatem Józefem Huszalukiem. W słowie wstępnym ks. Kanonik zaznaczył Witam Was moi Parafianie, bo już jesteście moimi.

Po mszy świętej przedstawiciele Parafian przywitali nowego Pasterza. Jako pierwszy przemówił Pan Zygmunt Mikos, przedstawiciel Światowego Związków Żołnierzy Armii Krajowej – Z podziwem i szacunkiem witamy Cię Księże Kanoniku Proboszczu, i deklarujemy pełną współpracę w myśl hasła Bóg, Honor i Ojczyzna! Ksiądz Kanonik Stanisław z uśmiechem podziękował za dobre słowo i zadeklarował chęć wstąpienia do organizacji – Już dziś wstępuje w szeregi Kombatantów, jako były żołnierz i ksiądz, który miał być Kapelanem Wojskowym – zakończył Proboszcz.

W imieniu Członków Żywego Różańca i parafialnego oddziału Akcji Katolickiej przywitanie wygłosiła Pani Prezes Celina Jastrzębska. Powierzamy Cię Księże Kanoniku opiece Matki Bożej Wniebowziętej i świętego Stanisława. Życzymy, by nigdy nie zabrakło Ci siły w służbie Bogu i Twoim Parafianom – zakończyła Pani Jastrzębska.

Powitanie wygłosili także przedstawiciele Wspólnot Młodzieżowych naszej parafii tj. Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży, Młodzieżowego Zespołu Teatralnego, Scholii, Chóru, Ministrantów i Lektorów. Bóg stawia Cię tutaj, przed Twoją nową rodziną parafialną, przed Twoją nową owczarnią, która musi mieć pasterza, aby nie czuła się samotna – mówili Młodzi - Mamy wielką nadzieję, że tak jak wtedy, blisko 30 lat temu w Miętnem, wskazałeś i poprowadziłeś młodych ku wielkim wartościom, tak i nam będziesz przewodnikiem po drogach młodości.

Na zakończenie głos zabrał nowy Ksiądz Proboszcz. Niewiele się zmienia – mówił – był Stanisław i Stanisław przyszedł. Podziękował wszystkim za wspaniałe przyjęcie. – Z niepewnością przyjąłem decyzję Księdza Biskupa. Czy dam radę? Lata już nie te – mówił Ksiądz Kanonik – Ksiądz Biskup powiedział, że Stoczek przyjmie mnie jak swojego, bo dobrzy ludzie, bo tradycyjna parafia i nie pomylił się. Dodał, że ma nadzieję, iż pozna wszystkich parafian, poprosił o czas, dobrą wolę i modlitwę – bo jestem tu dla Was – zakończył nowy Proboszcz.

Paweł

PODZIĘKOWANIE

Zgodnie z dekretem Ks. Biskupa Ordynariusza z dniem 24 lipca kończę moje sprawowanie urzędu proboszcza w parafii  Stoczek Łukowski. Wyrażam dzisiaj wdzięczność Panu Bogu za wszystkie Jego łaski i błogosławieństwo doznane w ciągu tych ostatnich ośmiu lat mojego posługiwania kapłańskiego w naszej wspólnocie parafialnej.

 Ze szczerego serca pragnę podziękować wszystkim  Braciom Kapłanom – Ks. Prałatowi Józefowi, Księżom Wikariuszom, Ks.Kan. Markowi Paluszkiewiczowi za ofiarną i owocną współpracę. Słowa wdzięczności kieruję do Kapłanów pochodzących z naszej parafii i naszego diakona Artura. Dziękuję Paniom Katechetkom, Pani Marii - Organistce, Panu Zbigniewowi – Kościelnemu, członkom i sympatykom Akcji Katolickiej, na ręce Pani Prezes Celiny Jastrzębskiej, Radzie Duszpasterskiej, Chórowi, Orkiestrze, Scholom, Kołom Różańcowym, młodzieży z KSM, Służbie Liturgicznej Ołtarza, Lektorom, Pani Alicji Pięta.

   W sposób szczególny dziękuję tym wszystkim, którzy reprezentują Władze Samorządowe i Instytucje w naszej parafii – Panu Burmistrzowi, Panu Wójtowi, Radnym i Pracownikom Urzędu Miasta i Gminy, Paniom i Panom Sołtysom.

Na ręce Dyrektorów Zespołu Szkół , Zespołów Oświatowych i Przedszkola - wszystkim Nauczycielom i Pracownikom Oświaty. Dziękuję Pracownikom Służby Zdrowia, Policji, Poczty, Banku Spółdzielczego, Strażakom, Kombatantom i wam wszyscy Drodzy Parafianie, wśród których, Boża Opatrzność mnie postawiła. Dziękuję za wszelkie dobro, które od Was wszystkich doznałem, za każdą formę współpracy na rzecz budowy Królestwa Bożego w naszej parafii, za każde dobre słowo, za modlitwy w mojej intencji, za zaufanie, którym mnie obdarzaliście. Od dnia 25 lipca będę pełnił urząd proboszcza parafii pw. MB Częstochowskiej w Garwolinie. Dlatego polecam się dalszym Waszym modlitwom, jednocześnie zapewniając o swojej modlitewnej pamięci.

Ks. Kanonik Stanisław Małek

22 lipca, o godzinie 10.20 odbyła się uroczysta msza święta, na której wspólnota parafialna żegnała ks. Kanonika Stanisława Małka, który z dniem 24.07.2012 roku przestał pełnić urząd Proboszcza naszej parafii. Eucharystii przewodniczył ks. Kanonik, a koncelebrował ks. Prałat Józef Huszaluk. Doniosłości całej uroczystości dodała Ewangelia, przeznaczona na XVI Niedzielę Zwykła, mówiąca o dobrym Pasterzu. Bardzo wyraźnie podkreślił to diakon Artur, który w homilii wyjaśniał, co znaczy bycie Dobrym Pasterzem we współczesnym świecie, a także, że to pasterzowanie dotyczy wszystkich chrześcijan, nie tylko kapłanów, czy osób konsekrowanych.

Po mszy świętej nastąpiło uroczyste pożegnania przez parafian. W imieniu Samorządowców Miasta i Gminy Stoczek Łukowski podziękowanie wręczyli Burmistrz Miasta Stoczek Łukowski – Ireneusz Szczepanik, Wójt Gminy Stoczek Łukowski – Marek Czub oraz przedstawiciele Radnych. W wystąpieniu podkreślili zasługi ks. Kanonika dla rozwoju duchowego i materialnego parafii, a także dobrą współpracę na linii Miasto – Gmina – Parafia, jaka w 8 – letniej kadencji ks. Proboszcza miała miejsce. Następnie głos zabrali przedstawiciele Kombatantów i żołnierzy AK, Sołtysi, przedstawiciele Placówek Oświatowych z terenu Miasta i Gminy oraz placówek kultury i Panie Katechetki. Kolejne podziękowanie, w imieniu Akcji Katolickiej i Kół Żywego Różańca, wygłosiła Pani Prezes parafialnego oddziału Akcji Katolickiej Celina Jastrzębska.  Podkreśliła w nim gotowość współpracy, jaką ks. Kanonik Stanisław okazywał na każdym kroku, a także zasługi w rozwój działalności charytatywnej naszego oddziału Akcji Katolickiej.

Ostatnie podziękowanie w imieniu wiernych świeckich wygłosili przedstawiciele wspólnot młodzieżowych tj. Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży, Młodzieżowego Zespołu Teatralnego, Scholii, Chóru, Ministrantów i Lektorów. Podziękowali za zaangażowanie i otwartość na różne inicjatywy, jakie ks. Kanonik Stanisław Małek wykazywał. Na koniec wystąpienia sparafrazowali słowa, jakie często słyszeli z ust ks. Proboszcza: „Odwagi! Odwagi, Księże Stanisławie na dalsze posługiwanie!”, ks. Kanonik nie krył wzruszenia.

W imieniu księży pochodzących z naszej parafii podziękował Diakon Artur, który w bardzo osobistych słowach wyraził wdzięczność za okazane serce i „ojcowską troskę”, jakiej doświadczył w czasie pobytu w seminarium od ks. Proboszcza. Na koniec szczerze uścisnął ks. Stanisława, na co zebrani wierni zareagowali gromkimi oklaskami.

Na koniec w imieniu współpracowników – ks. Wikariuszy i ks. Prałata -  wyrazy wdzięczności  wyraził ks. Leszek, dodając, że pomimo najkrótszego stażu w parafii, doświadczył wiele dobra i życzliwości.

Życzył także, aby Pan Bóg wspierał  ks. Kanonika w dalszym posługiwaniu.

Na zakończenie ustępujący ksiądz Proboszcz wygłosił krótkie podziękowanie. Podkreślił, że lata spędzone w Stoczku były najlepszymi w czasie jego dotychczasowej posługi.  Żal odjeżdżać… – skończył swoje wystąpienie. Poprosił również o serdeczne przyjęcie nowego Pasterza i modlitwę w jego i swojej intencji.

Paweł

Rocznica św. kapłańskich 

13 czerwca - w dzień Matki Bożej Fatimskiej i wspomnienia św. Antoniego z Padwy nasi kapłani wspólnie przeżywali rocznicę swoich święceń kapłańskich. I choć tylko ks. Proboszcz dokładnie w ten dzień 31 lat temu przyjął godność prezbitera, to pozostali kapłani razem dziękowali:
za 52 lata w powołaniu - ks. Prałat Józef Huszaluk,
15 lat - ks. Krzysztof Chaciński,
11 lat - ks. Kanonik Marek Paluszkiewicz,
8 lat - ks. Leszek Gwardecki,
4 lata - ks. Marek Golec.

W homilii ks. Marek P. podkreślił rolę księdza w życiu każdego człowieka wierzącego i zaapelował o modlitwę za kapłanów.

Po uroczystościach w kościele księża wraz licznie zgromadzonymi wiernymi udali się do nowo powstałej altany na wspólną agapę, gdzie wraz z życzeniami otrzymali bukiety kwiatów jako wyraz wdzięczności za ich trud posługi w naszej parafii.

Pielgrzymka dzieci pierwszokomunijnych 

Dnia 8 czerwca 2012r. o godzinie 6:00 rano dzieci klas II wraz z rodzicami wyruszyli na trzydniową wycieczkę do Zakopanego. Pierwszy przystanek to Skarżysko Kamienna. Dzieci, coraz bardziej ożywione, spędziły tam czas na wysłuchaniu historii o obrazie Matki Boskiej Ostrobramskiej, podziwianiu go, a także wspólnej modlitwie, gdyż to właśnie w kaplicy, w której znajduje się obraz, ksiądz Leszek Gwardecki odprawił Mszę Świętą. Był to dopiero początek wielkiej przygody, gdyż kolejnym, punktem w planie pielgrzymki był Kraków - miasto pełne historii i owiane legendą. Jakże można byłoby być w dawnej stolicy Polski, nie zwiedzając siedziby wielkich królów? Tak więc wycieczkowicze udali się na Wawel, gdzie powitani zostali przez sławnego smoka wawelskiego. Następnie spacer zabytkowymi ulicami Krakowa, Starego rynku, sławnych Sukiennic i zwiedzanie Kościoła Mariackiego. Gdy pani przewodnik nie miała już nic więcej do dodania, a ksiądz Leszek, kierownik wycieczki, zarządził odwrót, wszyscy zmęczeni jak jeden mąż udali się do autokarów. Teraz zostawał już tylko nocleg. Podróż autokarem nie była jednak nudna, bo, jak wszyscy inni Polacy, pielgrzymka też słuchała transmisji meczu Polska - Grecja. Emocje były ogromną dawką dla i tak zmęczonych już maluchów, dlatego po dotarciu do pensjonatu i po zjedzonej kolacji w pensjonacie zapadła błoga cisza- czas snów.

Dzień drugi zapowiadał się równie świetnie, choć pogoda nie była już tak łaskawa i do końca dnia nie ofiarowała wycieczce zbyt wielu promieni słońca, co nadrabiała sporą dawką deszczu. Na ten dzień przewidziane zostało zwiedzanie Zakopanego. Oczywiście wielką atrakcją był wjazd wyciągiem na Gubałówkę, ale jeszcze większym zaskoczeniem okazały się górskie widoki, choć częściowo zasłonięte przez chmury , jednak nie mniej imponujące. Całą grupę prowadziła pani przewodnik, która opowiadała dzieciom o ciekawostkach dotyczących wielu miejsc, z których jednym był prywatny kościółek wybudowany na Gubałówce w latach 60 XX w. Po zjeździe z Gubałówki wybraliśmy się do równie ważnego punktu - Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej. Tam, w zabytkowej kaplicy, ksiądz Leszek odprawił Mszę Świętą, po której udaliśmy się obejrzeć nową świątynię. Ponieważ podczas powrotu do autokarów zaczął padać deszcz, wycieczka musiała nieco zmienić plany, i najpierw udała się do kaplicy pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa, potem natomiast udano się obejrzeć skocznie. Ostatnim punktem na liście tego dnia były Krupówki, gdzie pożegnano się z panią przewodnik. Dzieci dostały pozwolenie na czas wolny, w czasie którego zakupiły pamiątki. Po powrocie do pensjonatu na uczestników wycieczki czekała już kolacja i dyskoteka.

Ostatni dzień, 10 czerwca 2012r., niedziela. Jak łatwo się domyślić, rano wszyscy udali się na Mszę Świętą do kościoła pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny w Murzasichlu. Po śniadaniu wycieczka wyruszyła w drogę powrotną, w której czekały na nich nie małe niespodzianki. Pierwszy przystanek- Sanktuarium Maryjne w Ludźmierzu. Wycieczka miała okazję obejrzeć piękne stacje drogi krzyżowej, a także figury przedstawiające poszczególne tajemnice różańca, które znajdowały się w przepięknym ogrodzie. Następnym punktem było Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie - Łagiewnikach. Zostało ono poświęcone przez Jana Pawła II. Tam znajduje się obraz, który został namalowany po objawieniu się Jezusa św. Siostrze Faustynie. Są tam też jej relikwie, które wycieczka miała okazję adorować. Miejsce to wzbogaciło dzieci i ich rodziców o wiedzę duchową i pokazało, że cuda nie działy się tylko gdzieś tam daleko, ale też tu u nas, w Polsce. Po wyjeździe ruszyliśmy prosto do domu, gdzie dotarliśmy szczęśliwie, cali i zdrowi o godzinie 23.00. Jestem pewna, że w głowach każdego z uczestników zostaną pozytywne wspomnienia, wiadomości, a także, szczególnie u księdza i opiekunów, nowe doświadczenia i umiejętności.

Natalia Woźny

Spotkanie bierzmowanych 

W dwóch turach spotkali się ze sobą uczniowie klas trzecich gimnazjalnych, którzy w tym roku przystąpili do sakramentu Bierzmowania. Spotkanie zorganizował x. Krzysztof wraz z młodzieżą, która przygotowała ognisko, przyniosła ciasto i napoje. Spotkaniu towarzyszyła modlitwa i dobra zabawa, w którą włączyli się wszyscy. Była to kolejna okazja do tego, by się lepiej poznać. Bierzmowani poprzez różne konkurencje wykazywali swoje zdolności artystyczne - śpiew, fizyczne - przeciąganie liny, intuicyjne - odgadywanie, kto to taki, itp. Na zakończenie ks. Krzysztof wraz z p. Katechetkami rozdali pamiątki, które mają przypominać o dniu Bierzmowania.

Artur Stefaniak - ks. Diakonem 

Diakonat jest jednym z trzech stopni hierarchicznych w Kościele. Jako posługa jest on obecny od czasów apostolskich. Diakoni posługiwali przy codziennym rozdzielaniu jałmużny, obsługiwali stoły. Dzięki ich posłudze, apostołowie mogli swobodnie głosić Słowo Boże. Pierwszymi diakonami było "siedmiu mężów, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości". Wśród nich był Szczepan, pierwszy męczennik. Kiedy kandydatów do posługi diakońskiej przedstawiono Apostołom, ci modląc się włożyli na nich ręce, zatem wyświęcili na diakonów.

Do diakonów należy między innymi: asystowanie biskupowi i prezbiterom przy celebracjach Boskich misteriów, szczególnie Eucharystii, udzielanie Komunii św., asystowanie przy zawieraniu sakramentalnego małżeństwa i błogosławienie go, proklamowanie Ewangelii podczas liturgii, przepowiadanie Słowa Bożego, także przewodniczenie obrzędom pogrzebowym i poświęcanie się różnym dziełom charytatywnym, zatem posługa miłości.

Podczas święceń nie zabrakło również przedstawicieli naszej parafii. Ks. Krzysztof wraz z młodzieżą po zakończonych uroczystościach przekazał życzenia w imieniu całej wspólnoty parafialnej.

Życzymy ks. diakonowi wytrwałości i wierności w powołaniu, by nie zrażał się trudnościami, ale zawsze wsłuchany w słowo Chrystusa z miłością podążał za Nim

Uroczystość Bożego Ciała 

Corocznie uroczystość Bożego Ciała gromadzi rzesze wiernych, który w duchu wiary wychodzą na ulice, by w ten sposób zamanifestować miłość do Chrystusa obecnego w Najświętszym Sakramencie. Tak samo było i w tym roku. Licznie zgromadzeni parafianie wzięli udział w procesji ulicami Stoczka Łukowskiego zatrzymując się przy czterech stacjach.

O godz. 11.20 rozpoczęła się uroczysta Msza św., której przewodniczył Proboszcz ks. kanonik Stanisław Małek.

Bezpośrednio po Eucharystii rozpoczęło się nabożeństwo czerwcowe, po którym z kościoła wyruszyła procesja. Przy czterech pięknie udekorowanych ołtarzach wierni wsłuchiwali się w teksty ewangelii, które przybliżały tajemnicę Eucharystii i Mszy św. Przy ostatniej stacji ks. Proboszcz przypomniał zebranym o obowiązku uczestnictwa w niedzielnej i świątecznej Mszy św. oraz o powstrzymywaniu się od pracy niekoniecznej w te dni. Podziękował wszystkim uczestniczącym w nabożeństwie i tym, którzy czynnie włączyli się w przebieg procesji.

I komunia święta 

W roku szkolnym 2011/2012 dzieci klas II z naszej parafii były przygotowywane przez ks. Leszka Gwardeckiego poprzez comiesięczne spotkania formacyjne do I Komunii świętej. Natomiast rodzice tych dzieci aktywnie uczestniczyli w oprawie liturgicznej Mszy świętej. Dzieci w okresie przygotowania do przyjęcia pierwszej Komunii Świętej otrzymywały: różańce, medaliki i książeczki do nabożeństwa.

W dniu 02 czerwca 2012r. 109 dzieci przystąpiło do I Komunii świętej. Uroczysta Eucharystia rozpoczęła się o godz. 10.00. Przewodniczył jej ks. kanonik Stanisław Małek. Mszę świetą odprawiali również ks. prałat Józef Huszaluk i ks. Grzegorz z diecezji radomskiej. Ks. kanonik podkreślił w homilii znaczenie i rolę Eucharystii w życiu każdego chrześcijanina. Mówił, że jest Ona dla nas duchowym pokarmem, który wzmacnia nas i dodaje nam siły i mocy w drodze do nieba.

Następnie dzieci przeżywały Biały Tydzień, podczas którego przychodziły codziennie do kościoła na modlitwę i dziękczynienie za otrzymaną łaskę Eucharystii. Podczas Mszy św. każdego dnia modliły się w różnych intencjach: rodziców, opiekunów, chrzestnych, dziadków, katechetów i wychowawców, odnawiały przyrzeczenia chrzcielne i składały przyrzeczenia abstynenckie oraz modliły się w intencji misjonarzy i powierzały siebie Matce Bożej. W ciągu Białego Tygodnia dzieci otrzymały obrazki, zostały też poświęcone pamiątki, które otrzymały z racji uroczystości. Życzymy naszym młodym parafianom, aby coraz bardziej pogłębiali swoją więź z Jezusem i swoją postawą w codziennym życiu dawały tego Boga innym.

H.G.

Bierzmowanie 

15 maja b.r. grupa 120 osób – uczniów klas trzecich z naszej parafii przyjęła z rąk J.E. ks. bpa Zbigniewa Kiernikowskiego sakrament Bierzmowania. Przez cały rok przygotowywała się do tego wydarzenia przez pogłębianie prawd wiary i życia duchowego. Cała uroczystość przebiegła w wielkim skupieniu i rozmodleniu. O piękną oprawę Mszy św. zatroszczyła się służba liturgiczna. Na zakończenie spotkania młodzież wyraziła swoją wdzięczność szafarzowi sakramentu jak również kapłanom, katechetkom, wychowawcom, rodzicom i wszystkim zgromadzonym.

Mamy nadzieję, że ten sakrament jeszcze bardziej zjednoczy bierzmowanych z Chrystusem i Kościołem.

Uroczystość 3 maja 

Pielgrzymka do Wilna i Pragi

27 kwietnia 2012 roku pod przewodnictwem ks. Leszka udaliśmy się na pielgrzymkę autokarową do Wilna. Wyruszyliśmy ze Stoczka, by zanieść nasze prośby i dziękczynienia do Matki Bożej w Ostrej Bramie.

Przez wszystkie dni pobytu na Litwie mieliśmy wspaniałą pogodę, która pozwoliła nam zobaczyć wiele ciekawych miejsc. Trudno je teraz wszystkie opisać, ale postaramy się je przedstawić chociaż w zarysie.

Po dojechaniu do Wilna, najpierw udaliśmy się na Antokol do barokowego kościoła św. Piotra i Pawła. Podziwialiśmy  piękne wnętrze kościoła, bogato zdobiony portal z wizerunkiem herbu Paców oraz figurami aniołów. Sklepienia i ściany kościoła wypełnione są zdobieniami i malowidłami przedstawiającymi motywy biblijne. Freski nad sklepieniem głównym ujęto w stiukowe ramy i wyobrażają one postacie Chrystusa i  św. Piotra . Znajduje się w nim ogromna liczba rzeźb i obrazów, od których trudno oderwać wzrok.  Dla upamiętnienia wizyty papieża Jana Pawła II na Litwie plac przed kościołem nazwano jego imieniem. W kościele tym uczestniczyliśmy w Eucharystii sprawowanej w intencji nas pielgrzymów.

Następnie wyruszyliśmy do domku, gdzie w Wilnie przebywała św. Siostra Faustyna. To właśnie w tym miejscu miała najwięcej objawień, to tu poznała swego duchowego kierownika bł. Michała Sopoćko i dzięki niemu zaczęła pisać „Dzienniczek”. W domku tym obecnie znajdują się relikwie świętej i obraz „Jezu ufam Tobie”, który został namalowany przez malarza Kazimirowskiego według wskazówek św. s. Faustyny.

Następnie podziwialiśmy Katedrę Wileńską pod wezwaniem św. Stanisława oraz Kościół św. Anny.

Ostatnim punktem pierwszego dnia naszej pielgrzymki był cmentarz na Rossie. Przed murem cmentarnym znajduje się skromny cmentarz żołnierzy poległych w walkach o Wilno i w operacjach „Ostra Brama” w 1944 r. Centralnym miejscem tego cmentarzyska jest mogiła, na której wyryty jest krzyż i napis „ MATKA I SERCE SYNA”. W 1936 r. złożono tam serce Marszałka, obok trumny matki Józefa Piłsudskiego. Obok żołnierskiego cmentarza znajduje się „Stara Rossa”, na której pochowani są najwybitniejsi artyści.

             W sobotę o świcie wyruszyliśmy, aby dalej zwiedzać Wilno. Podczas spaceru podziwialiśmy  największą w Europie Środkowowschodniej wileńską starówkę.

 Zwiedziliśmy Cerkiew  Ducha Świętego, Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, Kościół Św. Ducha, gdzie przed obrazem „Jezu ufam Tobie” powierzyliśmy się Bożemu Miłosierdziu odmawiając koronkę.

I tak właśnie dotarliśmy do najważniejszego punktu pielgrzymki cudownego obrazu Matki Bożej Miłosiernej. W Ostrej Bramie, w Kaplicy Matki Bożej Miłosierdzia za Jej wstawiennictwem każdy z pielgrzymów polecił Bogu swoje  prośby i dziękczynienia podczas sprawowanej Eucharystii. W tym cudownym miejscu znajduje się najpiękniejszy skarb, gdzie wierni wyciszają się i powtarzają od wieków te same słowa ” MATKO MIŁOSIERDZIA – Pod Twoją Obronę uciekamy się”

Z wielką radością i wzruszeniem opuściliśmy Wilno i udaliśmy się do miejscowości Troki. Troki określane są jako jedno z najpiękniej położonych miast Litwy. Ma to związek z osobliwym ukształtowaniem terenu, malowniczością dolin, wąwozów, lasów oraz jezior, które tworzą wspaniały pejzaż.  Znajdują się tam różne budowle sakralne: kościoły, cerkwie, kinesa, meczet. Pani przewodnik opowiedziała nam historię Karaimów, którzy zostali sprowadzeni na Litwę z Krymu przez Wielkiego Księcia Litewskiego Witolda. Karaimi do dziś mieszkają w Trokach w drewnianych domkach, których cechą charakterystyczną są trzy okna od ulicy: jedno dla Boga, drugie dla Witolda, a trzecie dla domowników. Na jednej z wysp zwiedziliśmy piękny zamek otoczony murem obronnym, wałem i fosą. Edward Pawłowicz napisał o Trokach tak: „ …być w Wilnie, a nie znać Trok, to tak jak być w Rzymie, a papieża nie widzieć…”.

             W niedzielę po śniadaniu  wracaliśmy już do Polski, by zobaczyć  mazurskie jeziora. Najpierw dotarliśmy do kościoła w Studzienicznej, gdzie  uczestniczyliśmy w Eucharystii. Zwiedziliśmy  pokamedulski klasztor na Wigrach, mogliśmy przemyć oczy cudowną wodą ze studni i zobaczyć pomnik Jana Pawła II. Ostatnim etapem pielgrzymki był rejs statkiem po jeziorze Wigry, podczas którego mogliśmy podziwiać piękno jezior i Kanału Augustowskiego. Przemierzyliśmy, więc szlak który wcześniej przebył Jan Paweł II.

Myślimy, że w pamięci wszystkich  pozostaną niezapomniane wspomnienia po pielgrzymce na Litwę. Dziękujemy za te wspaniałe chwile.                                                                                                      Pielgrzymi

W słoneczny poranek 30 kwietnia pod przewodnictwem ks. Krzysztofa wyruszyliśmy na pielgrzymkę do Wrocławia, Pragi i Wambierzyc. Na pewno wielu z nas słyszało już o uroku miast, które mieliśmy zwiedzać. Jednak słyszeć, a zobaczyć, to różnica. Cóż więc ujrzały nasze oczy? Czy zawiedliśmy się?

Przemierzaliśmy malownicze tereny podnóża Sudetów, Karkonoszy, Kotliny Kłodzkiej, Czeskiego Raju. Podziwialiśmy piękne widoki gór, jezior, wijących się potoków … Jak na pielgrzymkę przystało nie zabrakło modlitwy, śpiewów i rozważania Słowa Bożego. Zatrzymaliśmy się nad historią nawrócenia św. Pawła. Każdego dnia spotykaliśmy się z Chrystusem Eucharystycznym . Ze spotkania z Nim czerpaliśmy siłę do dawania świadectwa. Słuchając Jego Słowa uczyliśmy się czym jest miłość, dobroć, prawdziwa radość, na czym polega nawrócenie oraz życie w rodzinie i we wspólnocie. Czas pielgrzymki, to również szczególne chwile zawiązywania wspólnoty. Nie zabrakło rozmów, wspólnych żartów, a nawet ognisk. Miło było spotkać się z życzliwością, dobrym słowem i gestami przyjaźni.

Każdy dzień obfitował w wydarzenia, wypełniony był wprost po brzegi. W poniedziałek po południu dotarliśmy do pięknego Wrocławia, który ze względu na swój krajobraz ukształtowany przez wodę, kręte uliczki, urocze zaułki, zabytkową zabudowę określany jest Wenecją Północy (na terenie miasta znajduje się ponad 20 wysp oraz 134 mosty i kładki). Po przekroczeniu Odry znaleźliśmy się na Ostrowie Tumskim - jednej z najstarszych wysp Wrocławia. Znajduje się na nim kilka kościołów, wśród nich Katedra św. Jana Chrzciciela. To właśnie tutaj w Kaplicy Elektorskiej (Bożego Ciała) uczestniczyliśmy we Mszy św. Potrzebna była ta chwila modlitwy, aby móc iść dalej.  Zapoznaliśmy się z historią gotyckiej bazyliki, w której znajdowaliśmy się, a która jest największą ikoną Wrocławia (ma aż 91 m wysokości i 68 m długości). Podziwialiśmy w niej wiele znakomitych gotyckich i barokowych rzeźb, odwiedziliśmy kaplice (m.in.: św. Elżbiety, Mariacką, Elektorską), zobaczyliśmy największe w Polsce XX wieczne organy. Przemierzając ul. Katedralną, przy której znajduje się Kuria i Pałac Arcybiskupi dotarliśmy do Kolegiaty św. Krzyża i Bartłomieja, będącej gestem pojednania po sporze bp. Tomasza II i księcia Henryka Probusa IV. Przy kościele tym znajduje wspaniały barokowy pomnik św. Jana Nepomucena. Zakonnik ów zasłynął ze swej nieugiętej postawy  wobec władcy Czech , króla Wacława IV. Nie uległ on naciskom i groźbom zazdrosnego monarchy, pragnącego poznać spowiedź swej żony za co spotkała go śmierć męczeńska przez utopienie w Wełtawie.

Przechodząc przez Most Tumski naszą uwagę przykuła ogromna ilość kłódek, które na nim wiszą. Jak się okazało most ten nazywany jest Mostem Miłości lub Zakochanych. We Wrocławiu istnieje tradycja (podobna do wileńskiej), wedle której zakochani przypinają kłódkę, a kluczyki wrzucają do płynącej pod spodem Odry, co ma symbolizować nierozerwalność ich związku. Może i u nas wprowadzimy ten zwyczaj ?

Zostaliśmy również zapoznani z takimi obiektami jak: Biblioteka Narodowa im . Ossolińskich, Kościół Św. Imienia Jezus, Kościół św. Wojciecha.

Udało się nam zobaczyć jeden z najsłynniejszych polskich obrazów –Panoramę Racławicką. Wrażenie niesamowite! Zbliżając się do płótna rodziło się pytanie: czy to już obraz, czy jeszcze otaczająca nas przyroda??? Świetne połączenie namalowanego obrazu ze sztucznymi rekwizytami, znajdującymi się przed nim nadają temu miejscu bardzo realistyczny charakter. Sam obraz przedstawia zwycięską bitwę powstania kościuszkowskiego z 1794 r. i ma 15 m wysokości, obwód 114m a powierzchnię 1800m kwadratowych. Naprawdę jest co podziwiać!!!

Ostatnim punktem programu był Rynek Główny, na którym skoncentrowane są liczne zabytki, będące najcenniejszym skarbem dziedzictwa narodowego. Odchodzi od niego aż 11 uliczek. Podziwialiśmy m.in. Pomnik Fredry, pręgierz , sukiennice, kamieniczki Jaś i Małgosia, Ratusz ze znajdującym się na nim zegarem astronomicznym z jedną wskazówką i słońcem w tarczy. 

Wtorek to dzień zwiedzania miasta Tysiąca Wież. Praga, bo o niej mowa, jest zbiorowiskiem niesamowitych zabytków z okresu gotyku, renesansu, baroku, secesji oraz współczesności. Poddana bez walki w czasie II wojny światowej zachowała swoje oryginalne piękno i koloryt. Skierowaliśmy swe kroki do Zamku na Hradczanach, który jest historyczną budowlą reprezentacyjną Pragi i największym zamkiem na świecie, gdy chodzi o zajmowaną powierzchnię (ulokowany wokół trzech dziedzińców, zajmuje łącznie 45 hektarów!). Dla Czechów jest tym samym, czym dla Polaków Kraków. Obecnie zaprzysięgani są tutaj prezydenci Republiki Czeskiej. Niesamowite  wrażenie zrobiła na nas potężna Katedra św. Wita, Wacława i Wojciecha. Świątynia  ta jest duchowym symbolem Czech i jednym z najcenniejszych zabytków miasta. Liczy sobie 124 m długości, 60 szerokości i 34 wysokości, wieża główna wzbija się w niebo na wysokość niemal 100 metrów! Jej wnętrze kryje zbiór drogocennych dzieł sztuki, w tym gotyckie nagrobki królów czeskich, wiele rzeźb Parlera, barokowy nagrobek św. Jana Nepomucena itp. Jest klasycznym przykładem mieszanki stylu gotyckiego, renesansowego i barokowego.

Kolejnymi miejscami, które zobaczyliśmy był  Stary Pałac Królewski, który do XVI w. pełnił funkcję reprezentacyjną oraz okazały Ogród Królewski. Następnie dotarliśmy na Rynek Starego Miasta, którego główną  atrakcją jest Ratusz ze swą 70 m gotycką wieżą i XV- wiecznym zegarem astronomicznym – Orloj. Co godzinę od 9 do 21 można podziwiać paradę zintegrowanych z nim figur 12 Apostołów, przypominających o upływie czasu. Po schodach „wdrapaliśmy się”  na Most Karola, który łączy dwie stare dzielnice Pragi: Małą Stranę i Stare Miasto, i jest najstarszym zachowanym mostem kamiennym na świecie. Legenda głosi, że dla wzmocnienia jego konstrukcji, do zaprawy murarskiej użyto kurzych jaj. W okresie baroku most ozdobiono 30 posągami świętych, dziełami znanych rzeźbiarzy ówczesnych czasów. Na jednej z balustrad umieszczono tablicę pamiątkową poświęconą św. Janowi Nepomucenowi, gdyż podobno właśnie w tym miejscu wrzucono go, na rozkaz króla Wacława IV, do Wełtawy.

Jak na pielgrzymów przystało dzień uwieńczyliśmy spotkaniem z Chrystusem.  W kościele Bożego Miłosierdzia w Jagniątkowie uczestniczyliśmy w Eucharystii. Przed obrazem Chrystusa Miłosiernego i w bliskości relikwii bł. Jana Pawła II i św. ojca Pio mogliśmy podziękować Panu  za wszystko czym nas obdarzył.

I tak nastała środa, która niestety była już ostatnim dniem pielgrzymki. O świcie wyruszyliśmy do Wambierzyc, gdzie znajduje się sanktuarium Matki Bożej. W tym miejscu w XII wieku rosło duże drzewo, na którym umieszczona była rzeźbiona statuetka Maryi. Właśnie tutaj ociemniały Jan z Raszewa, na skutek żarliwej modlitwy odzyskał wzrok. Dla upamiętnienia tego wydarzenia wybudowano okazałą bazylikę. Atmosfera tego miejsca sprzyja modlitwie. Mieliśmy szczęście uczestniczyć tu we Mszy św. i za wstawiennictwem Matki Bożej powierzać Bogu swe prośby.

Około południa dotarliśmy do Kaplicy Czaszek, która jest nie tylko hołdem i szacunkiem dla zmarłych, ale przede wszystkim katechezą o podstawowych prawdach chrześcijańskiej wiary: o życiu wiecznym, o zmartwychwstaniu i o Sądzie Ostatecznym. Pobyt w tym miejscu na pewno wielu z nas skłonił do refleksji nad sensem istnienia, przeszłości i przyszłości. 

Trzy dni pielgrzymowania były nie tylko okazją do zwiedzenia zabytków, ale również wspaniałym czasem zawiązywania wspólnoty. Gdy św. Paweł spotkał Chrystusa nawrócił się. Z prześladowcy chrześcijan stał się odważnym świadkiem Zmartwychwstałego. Również my każdego dnia spotykaliśmy się z Panem. On przychodził do nas w Eucharystii w swoim Słowie i w drugim człowieku. Zatroszczył się o wszystko: dał nam piękną pogodę, gwiazdy na niebie, bezpieczną podróż, dobre humory … i co bardzo istotne postawił na naszych drogach siostry i braci, abyśmy zrozumieli czym jest przyjaźń, nie skupiali się na czubku własnego nosa, ale wychodzili naprzeciw potrzebom innych, abyśmy uczyli się nikogo nie prześladować oraz nie ranić słowem i czynem. Minione chwile, to nauka odmierzania czasu w rytmie serca. 

Agnieszka Basek

Rekolekcje Wielkopostne

Rekolekcje wielkopostne to taki szczególny i wyjątkowy czas w roku liturgicznym Kościoła. Jest to czas próby, czas lekcji i nauk, kiedy uczymy się roztropności, mądrości ducha i stajemy się lepsi. Czas rekolekcji jest bardzo znanym aktem pokutnym w Kościele od wieków – aktem duchowych ćwiczeń. Kościół naucza i przygarnia wszystkie owieczki rozproszone na całym świecie.

W naszej parafii rekolekcje wielkopostne miały miejsce od 25 do 28 marca 2012r., a nauki głoszone były przez księdza Jacka Rosę, który pochodzi z naszego miasta.

Dzień I

Każdy dzień rekolekcji, każda nauka, oparta jest na przejściach, przeżyciach ks. Jacka. On opowiada, że nikomu nie jest łatwo- jemu także. Jego też Bóg doświadczał. Pierwszego dnia kapłan odwołał się do opowieści z Ewangelii św. Jana, która opowiada  o powołaniu dwóch mężczyzn na apostołów. Szli oni bowiem za Jezusem i zapytani przez niego ,,Czego szukają”  odpowiedzieli: ,,Chcemy zobaczyć, gdzie mieszkasz”. Bóg nam także zadaje to pytanie, ale czy my wiemy, czego w życiu chcemy? Myślimy o pieniądzach, rodzinie, dobrej pracy,
a spotkania z Bogiem, nasza wiara i miłość ogranicza się jedynie do modlitwy. Kapłan nawołuje, aby pójść dalej. Aby oddać ster swego życia Bogu. Przestrzega, że nie jest to łatwe. Pan poprzestawia nasze życie, wywróci je do góry nogami, ale on wie, co jest dla nas dobre. Nie można ograniczać się jedynie do modlitwy. Nie można też uważać, że modlimy się dla Boga. Szukajmy Boga, a nasze serce ożyje.

Dzień II

Drugiego dnia  nauka księdza Jacka skupiła się na sakramencie pokuty i pojednania, nie jako sakramencie smutku, ale radości i miłości. Bóg dał nam bowiem pokutę, abyśmy mogli się
z Nim pojednać, odnowić naszą więź z Panem. Jest to sakrament na wzór miłości Boga.  Kapłan podał przykład człowieka, który siedział podczas nabożeństwa i gorliwie się modlił, nawet płakał. Wtedy księdzu przyszła do głowy myśl, aby powiedzieć mu, że już czas. Nie wiedział, co to może oznaczać. Krępował się podejść do tego obcego mężczyzny, ale wychodząc z kościoła zwrócił się do niego  tymi słowami: ,,Drogi młody przyjacielu, nie wiem co to ma znaczyć, ale mam ci powiedzieć, że już czas”, po czym wyszedł ze świątyni. Kilka godzin później ten sam człowiek przyszedł do niego z płaczem i opowiedział swoją historię. Otóż od kilku lat chodził on do kościoła, na każde rekolekcje, ale nie odważył się pójść do spowiedzi. Wtedy, na znak kapłana, zrzucił on z siebie ciężar grzechów w sakramencie pokuty i pojednania. Jak wielu z nas boi się pójść do spowiedzi? Jak wielu z nas dźwiga swoje winy? Sakrament pokuty i pojednania jest nam dany z miłości przez Boga, dlatego nie bójmy się
z niego korzystać. Szukajmy Boga, a nasze serca ożyją.

Dzień III

Tego dnia ksiądz rekolekcjonista w swoich naukach skupił się na naszej wierze. Bo przecież każdy z nas mówi ,,wierzę w Boga”. Dlaczego jednak nie mówimy ,,wierzę Bogu”? Wiara to nie tylko modlitwa. Ona opiera się na zaufaniu i miłości. A każda miłość dużo nas kosztuje, ale nikt nie zaczyna miłości od kosztów. Każdy z nas przeżył pierwszą miłość. Niektórzy mieli okazję wyznać ją przed Bogiem w przysiędze małżeńskiej. I stojąc przed ołtarzem nie myśleli o tym, jak wiele muszą poświęcić, cieszyli się tym uczuciem.

Wiara jest ciężka i wymaga od nas zaangażowania i poświęcenia. Efekty modlitwy nie przychodzą szybko. Jednak kiedy przyjdą, będziemy zadowoleni, że wytrwaliśmy. Że dotarliśmy aż dotąd. Jako przykład zaufania Bogu podał kapłan Abrahama. Człowiek ten prosił Boga o syna, a On spełnił jego prośbę. Kilkanaście lat później Pan powiedział do Abrahama, aby wspiął się na górę Moria i tam ofiarował swojego syna jako ofiarę całopalną. Mężczyzna, mimo miłości do syna, zaufał Bogu, zostawił dom i poszedł na górę. Kazał swoim sługom zostać z osłem i obiecał, że oni wrócą do nich. Abraham wiedział, że Bóg nie zabierze mu syna. Ufał mu i był gotowy dla niego poświęcić swego pierworodnego. Pozwolił Bogu być Bogiem. Ofiarował mu stery swojego życia. Czy my jesteśmy gotowi zawierzyć Bogu? Pozostawić wszystko, gdy On tak powie? Bóg dał nam wolność. Pozwolił wybrać życie z Nim, lub bez Niego. I umiłował nas tak bardzo, że kocha nas pomimo naszego wyboru. Jeśli wybierzesz Boga- On będzie ci błogosławił. Musi być w nas wiara, musimy zawierzyć Bogu jak zrobił to Abraham i Maryja. I musimy pamiętać, że u Pana nie jesteśmy jednym z wielu.
U Niego każdy jest inny. Każdy ma swoje imię. Szukajmy Boga, a nasze serca ożyją.

Dzień IV

Ten dzień był po części podsumowaniem. Kapłan zachęcał nas, byśmy zastanowili się, kim jesteśmy? Na czym stoimy? I każdego dnia dążyli do świętości. Powinniśmy pracować nad sobą, swoimi czynami, postępowaniem, bo temu miały służyć rekolekcje. Przypomniał, że Bóg zadaje nam pytanie ,,Czego szukacie?” Powinniśmy zastanowić się nad tym pytaniem
i odpowiedzieć na nie w głębi serca. Powinniśmy pamiętać, że pokuta i pojednanie to dar miłości od Pana. Nie bójmy się więc z niego korzystać. I tak, jak Abraham, jak Maryja, zawierzmy Bogu. Niech w naszym życiu będzie taka pokora, zgoda na to, co przyniesie Bóg, zgoda na zmianę życia. W dzisiejszych czasach my byśmy chcieli wszystko kontrolować. Zachowujemy się, jakbyśmy byli zbawicielami. Jednak nie wszystko od nas zależy. A Zbawiciel jest tylko jeden i jest nim Chrystus. Kapłan przedstawia nam ,,teologię osła”. Podczas wjazdu Pana Jezusa do Jerozolimy na osiołku, ludzie witali Go okrzykami, kładli przed nim gałązki palmowe. I my powinniśmy być takim pokornym osiołkiem, który jako jedyny nie widział Jezusa, ale czuł jego ciężar. Osioł musi poddać się woli tego, który go prowadzi, bo wtedy zrobi coś dobrego, coś pożytecznego. Gdy oddany jest sam sobie, nie ma z niego pożytku. Dajmy się poprowadzić Bogu. A nie uda się to bez Ducha Świętego. Sam Karol Wojtyła, przez całe swoje życie modlił się do Ducha Świętego tą modlitwą:

,,Przybądź Duchu Święty, ześlij z nieba wzięty światła Twego strumień. Przyjdź, Ojcze ubogich, przyjdź dawco łask mnogich, Przyjdź światłości strumień.”

Ta modlitwa mówi o tym, ze pragniemy być ulegli woli Ojca, stać się jak ,,Boże Osiołki”. Szukajmy Boga, a nasze serca ożyją.

Natalia Woźny

Dzień kobiet w Stoczku Łukowskim 

Ziarnko grochu czyli zamiana ról

Jak każdego roku na początku marca, wszyscy panowie, czy to mali chłopcy czy dorośli mężczyźni, pamiętają o kobietach. W tych dniach....więcej

"Księżniczka na ziarnku grochu"

Młodzieżowy Zespół Teatralny przygotował nowe przedstawienie oparte na bajce zatytułowanej "Księżniczka na ziarnku grochu". Spektakl powstał z myślą o wszystkich kobietach starszych i młodszych z racji ich międzynarodowego święta. Sztuka nie jest wiernym odtworzeniem opowiadania, ale kompozycją aktorów, którzy stworzyli niemalże nowe dzieło. Co im wyszło, to trzeba zobaczyć osobiście 10 lub 11 marca o godz. 17.40 w sali kina "Echo"

Uroczystość z okazji odsłonięcia pamiątkowej tablicy poświęconej osobie Ks. Bpa Adolfa Piotra Szelążka    

W niedzielę 26 lutego przezywaliśmy uroczystości odsłonięcia tablicy poświęconej pamięci bpa Adolfa Piotra Szelążka.

To uroczystość o szczególnym znaczeniu, ponieważ ksiądz biskup urodził się i został ochrzczony w naszym kościele parafialnym w 1865r.

Przygotowania do przybliżenia postaci ks. bpa trwały wieloetapowo i były rozłożone w dłuższym czasie. Już w ferie zostały przeprowadzone wśród uczniów klas III gimnazjów szkół z terenu miasta i gminy rozgrywki w piłkę halową chłopców i piłkę siatkową dziewcząt. (Relacje z rozgrywek i zdjęcia były już zamieszczone we wcześniejszych wydarzeniach na stronie parafii) Zwycięzcy mieli otrzymać nagrody właśnie w dniu uroczystości odsłonięcia tablicy.

            W szkołach z okazji 62. rocznicy śmierci biskupa został ogłoszony także i przeprowadzony konkurs pod hasłem SZERZYĆ MIŁOŚĆ DLA NAJWYŻSZEJ MIŁOŚCI. Opracowały go i przygotowały panie pracujące w Gminnej Bibliotece Publicznej w Starych Kobiałkach we współpracy z Siostrami ze Zgromadzenie Św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Podkowie Leśnej. Celami jego było:

-   przypomnienie i przybliżenie postaci ks. bpa Adolfa Piotra Szelążka;

-   ukazanie związków ks. bpa Adolfa Piotra Szelążka ze Stoczkiem Łukowskim (parafią/miastem/gminą);

-   zachęcanie do pogłębiania wiedzy nt. życia i działalności ks. bpa A. P. Szelążka;

-   wyzwalanie inspiracji artystycznej - utwory poetyckie, publicystyczne, plastyczne i inne.

Do udziału zostali zaproszeni uczniowie szkół podstawowych, gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych z terenu Miasta, Gminy i Parafii Stoczek Łukowski. Można było wykazać się wiedzą merytoryczną, zdolnościami literackimi i plastycznymi. Materiały do konkursu dotyczące ks. bpa A. P. Szelążka zostały specjalnie opracowane przez Siostry ze Zgromadzenia św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Podkowie Leśnej  i dostosowane do grup wiekowych.

Konkurs cieszył się dużą popularnością wśród uczniów: napłynęło aż 227 zgłoszeń do

uczestnictwa (121 na konkurs plastyczny: 53 prace – w klasach I – III Sz. P. 48 prac –

w klasach IV – VI Sz. P. 20 prac – klasy gimnazjalne oraz szkoła średnia; 31 na konkurs

literacki: 1 praca  - w klasach I – III Sz. P., 20 prac – w klasach IV – VI Sz. P.

10 prac – klasy gimnazjalne oraz szkoła średnia; 72 na konkurs wiedzy: 10 uczniów –

w klasach I – III Sz. P., 29 uczniów – w klasach IV-VI Sz. P., 33 uczniów – klasy

gimnazjalne oraz szkoła średnia). Powstało wiele przepięknych prac plastycznych. Niezwykle

wzruszające są wiersze o bpie Szelążku.

Konkurs wiedzy dotyczący osoby ks. bpa Adolfa Piotra Szelążka został przeprowadzony 24.02.2012r. w Zespole Oświatowym w Starych Kobiałkach. Nad sprawnym jego przeprowadzeniem czuwała dyrektor Biblioteki Gminnej w Starych Kobiałakch –

p. Iwona Brodzik. Po wnikliwym sprawdzeniu testów przez komisję, w której pracowali księża i panie katechetki z naszej parafii, w każdej grupie wiekowej zostali wyłonieni zwycięzcy.

Wyniki konkursu przedstawiają się następująco:

W kategorii plastycznej:

Laureaci:

klasy I – III Sz. P.

I miejsce – Kinga Basek (Kisielek)

II miejsce – Dominika Wójcik (Stara Róża)

III miejsce – Maurycy Bombiak (Stoczek Łukowski)

                  – Ewelina Bogusz (Stara Róża)

klasy IV-VI Sz. P.

I miejsce – Hubert Serzysko (Stara Prawda)

II miejsce – Ilona Cabaj (Stare Kobiałki)

III miejsce – Daniel Szczepańczyk (Stare Kobiałki)

Wyróżnienie – Oskar Gajowniczek  (Stara Róża)

klasy gimnazjalne i szkoła średnie

I miejsce – Karolina Kaczor (Stoczek Lukowski)

II miejsce – Katarzyna Piskorz (Stare Kobiałki)

III miejsce – Marlena Osińska (Stare Kobiałki)

W kategorii literackiej

Laureaci:

klasy I – III Sz. P.

I miejsce – Jakub Marton (Toczyska)

klasy IV – VI Sz. P.

I miejsce – Dominika Świeczak (Kisielsk)

II miejsce – Angelika Mączka (Stara Prawda)

III miejsce – Hubert Chudek (Kisielsk)

klasy gimnazjalne i szkoła średnia 

I miejsce – Rafał Dynek (Stoczek Łukowski)

                – Marlena Wójcik (Kisielsk)

II miejsce – Natalia Woźny (Stoczek Łukowski)

III miejsce – Monika Góral (Stara Prawda)

W kategorii wiedzy

Laureaci:

klasy I – III Sz. P.

I miejsce – Kinga Paudyna (Kisielek)

               – Jakub Marton (Stoczek Łukowski)

II miejsce –Maurycy Bombiak (Stoczek Łukowski)

klasy IV – VI Sz. P.

I miejsce – Milena Kwiatkowska (Stoczek Łukowski)

II miejsce – Weronika Wołoszka (Stare Kobiałki)

III miejsce – Weronika Pazura (Stara Prawda)

                  – Anna Figat (Stoczek Łukowski)

klasy gimnazjalne i szkoła średnia – 7 miejsc pierwszych!

I miejsce – Natalia Gajowniczek (Stara Róża)

                 - Karolina Garwolińska (Stara Róża)

     - Kamila Zasuwik (Stoczek Łukowski)

     - Adrian Sidor (Stoczek Łukowski)

     - Ewa Wołoszka (Stara Kobiałki)

     - Natalia Kudlak (Stare Kobiałki)

        - Emila Pałysa (Kisielsk)

Dn. 26.02.2012r. w parafii gościliśmy grupę sióstr ze Zgromadzenia założonego przez bpa Szelążka – Zgromadzenia św. Teresy od Dzieciątka Jezus z Podkowy Leśnej,  z Matką Przełożoną Judytą Jankowską na czele. Cała uroczystość rozpoczęła się tuż przed południem, od rozstrzygnięcia konkursów i zawodów sportowych poświęconych biskupowi Szelążkowi opisanych wcześniej. Nagrody w wszystkich konkursach ufundował nasz proboszcz ks. kanonik Stanisław Małek, który wspólnie z władzami samorządowymi Miasta i Gminy oraz Matką Przełożoną wręczyli zwycięzcom trofea i upominki.

Przed mszą św. o godzinie 12.00 procesja udała się do przedsionka świątyni, aby tam dokonać odsłonięcia i poświęcenia pamiątkowej tablicy, ufundowanej przez Miasto Stoczek Łukowski, Gminę Stoczek Łukowski oraz Wspólnotę Parafialną. Odsłonięcia dokonali: Matka Przełożona Judyta Jankowska, Burmistrz Miasta Ireneusz Szczepanik, Wójt Gminy Marek Czub, oraz przedstawiciele Zespołów Oświatowych Miasta i Gminy. Poświęcenia tablicy dokonał główny celebrans uroczystości ks. Kanonik Stanisław Małek.

W czasie uroczystości ks. proboszcz podkreślał niezłomną postawę biskupa A. P. Szelążka oraz jego wkład w rozwój Kościoła i Ojczyzny. Zaznaczył, że obecnej Polsce potrzeba na nowo autorytetów tego pokroju. Wyraził także nadzieję, że już niebawem rozpocznie się proces beatyfikacyjny, stoczkowianina z urodzenia.

Na zakończenie mszy świętej głos zabrała Matka Generalna. W swoim krótkim wystąpieniu podkreśliła, jak ważne miejsce w życiu Ojca Założyciela miał Stoczek Łukowski. Stwierdziła, że biskup wpisał go na stałe w swoją historię życia i uwidacznia się on we wszystkich jego etapach. Podziękowała również wszystkim, którzy zaangażowali się w przygotowanie uroczystości oraz w jej uroczystą oprawę. Matka Judyta podkreśliła, że dla Zgromadzenia Sióstr to ważny dzień.

Dalsza część uroczystości została zaplanowana w Zespole Oświatowym w Starej Prawdzie. Odbył się Turniej Piłki Siatkowej Dziewcząt im. bpa A. P. Szelążka. W rozgrywkach wzięło udział 5 drużyn, podzielonych na dwie grupy: Grupa I  (dziewcząt starszych – ZO Stare Kobiałki, ZO Stara Róża, ZO Stara Prawda), Grupa II (dziewcząt młodszych – ZO Stoczek Łukowski, ZO Stara Prawda).  Po meczach zostały wyłonione drużyny zwycięskie.

Oto wyniki rozgrywek:

W grupie I zwyciężyła drużyna ze Starej Prawdy, w grupie II – ze Stoczka Łukowskiego. Zespoły te w eliminacjach finałowych rozegrały mecz o I i II miejsce, z kolei drużyny ze Starej Róży i Starej Prawdy (dziewczęta młodsze) zawalczyły o miejsca III i IV.

Najważniejsze było jednak to, że wszystkie zawodniczki w duchu walki fair play uczciły pamięć naszego wielkiego ziomka bpa Szelążka.

Bardzo przyjemnym akcentem była wizyta gości specjalnych – Sióstr ze Zgromadzenia założonego przez bpa Szelążka z Podkowy Leśnej, które przybyły do szkoły w towarzystwie ks. kanonika Stanisława Małka oraz Wójta Gminy Stoczek Łukowski p. Marka Czuba. Siostry nie tylko odwiedziły szkołę, ale – ku wielkiej  radości dziewcząt – włączyły się bezpośrednio w grę.

Była to kolejna wizyta sióstr Terezjanek w Stoczku Łukowskim. Pierwsza odbyła się kilka lat temu, kiedy to siostry nowicjuszki przyjechały do Stoczka, aby w miejscu chrztu założyciela swojego zgromadzenia dziękować za dar powołania i wyrazić pamięć o swoim Ojcu. Siostry od zeszłego roku świętują 75 – lecie zgromadzenia, którego celem jest przede wszystkim szerzenie miłości Boga w sercach ludzi, a szczególnie wychowanie młodzieży i dzieci w duchu św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Pragną zawsze innym wskazywać drogę życiową  w myśl słów ks. Bpa Adolfa Piotra Szelążka

"Trzeba siać prawdę, aby rodziło się dobro"

Turniej sportowy kandydatów do bierzmowania

9 lutego b.r. na hali sportowej ZS i sali sportowej ZO w Stoczku Łukowskim odbył się turniej piłki halowej chłopców i siatkowej dziewcząt – uczniów klas trzecich gimnazjalnych z terenu miasta i gminy przygotowujących się do przyjęcia sakramentu Bierzmowania. Ideą spotkania była integracja młodzieży, która za trzy miesiące wspólnie stanie przed biskupem, by prosić go o sakrament dojrzałości chrześcijańskiej. Jest to już drugi tego typu turniej zorganizowany przez ks. Krzysztofa Chacińskiego, który jest odpowiedzialny za przygotowanie młodzieży do bierzmowania. Tegoroczne zawody nosiły tytuł imienia bpa Adolfa Piotra Szelążka ur. w Stoczku Łukowskim 30.07.1865r. Wspomniana postać związana jest z naszym środowiskiem, ale jednocześnie nie dosyć znana. W ten sposób organizatorzy chcieli zainteresować uczestników historią regionu. Wydarzenie to zbiegło się z planowaną wizytą sióstr Terezjanek w naszej parafii i wmurowaniem tablicy upamiętniającej biskupa, którego rozpoczął się proces beatyfikacyjny.

Do współrywalizacji przystąpili przedstawiciele wszystkich szkół gimnazjalnych z terenu naszej parafii. Oto składy poszczególnych drużyn:

Dziewczęta:

-         Stara Prawda: Sylwia Luty, Dominika Warchoł, Dominika Kajka, Katarzyna Świeczak, Weronika Wojtasik, Patrycja Gasek, Ewelina Jaszczuk;

-         Stara Róża: Karolina Garwolińska, Karolina Gajowniczek, Iza Okuń, Beata Sekta, Natalia Plak, Martyna Kusio, Monika Kusio, Kinga Kłos;

-         Stare Kobiałki: Klaudia Jończyk, Edyta Rosa, Klaudia i Kinga Piskorz, Anna Drabińska, Natalia Basek, Renata Dziurdziak;

-         Stoczek Łukowski: Karolina Snterkiewicz, Klaudia Sidor, Ola Soćko, Ola Olkowicz, Milena Sałasińska, Oliwia Kania, Paulina Chudek

Chłopcy:

-         Stoczek Łukowski: Karol Kot, Bartłomiej Rosa, Michał Mazurek, Dawid osiak, Kacper Soćko, Wojciech Marko;

-         Stare Kobiałki: Leszek Mielcarz, Marcin Kazimierczak, Damian Zaręba, Przemysław Kusio, Łukasz Chmielak, Mateusz Kaczor, Mateusz Jończyk;

-         Kisielsk: Damian szerszeń, Damian Trendak, Przemysław Zadrożny, Radosław Zadrożny, Karol Kot, Łukasz Piskorz, Paweł Szerszeń;

-         Stara Prawda: Krystian Pieniak, Kuba Szczepanik, Czarek Mucha, Karol Soćko, Piotr Soćko, Krystian Bogusz, Łukasz Jakubik;

-         Stara Róża: Eryk Sikorski, Marcin Kruk, Jacek Rosa, Łukasz Lichocki, Patryk Kosut.

Bezstronnie mecze sędziowali: Adam Osiak, Damian Czub, Leszek Wiszniewski, Adam Stodolski, Piotr Bany, Bartosz Osiak, Rafał Dynek.

            Spotkanie rozpoczął ks. Krzysztof, który powitał uczestników zawodów, opiekunów, kibiców, a następnie przekazał głos p. Małgorzacie Gołęgowskiej – Dyrektor ZS w Stoczku Łukowskim – gospodarzowi miejsca, która wyraziła radość z obecności tak licznej grupy młodzieży i życzyła radości i zadowolenia z tego spotkania.

W dalszej kolejności uczestnicy zostali zapoznani z regulaminem turnieju. Całość spotkania została zawierzona Matce Bożej przez wspólną modlitwę.

Przed rozpoczęciem meczy kadra sędziowska ustaliła kolejność i czas rozgrywek. Wybrzmiał pierwszy gwizdek i piłka poszła w ruch. Drużyna grała każda z każdą – chłopcy 2x po 10 min., a dziewczęta do dwóch wygranych setów.

Ok. godz. 12 – tej nastąpiła kilku minutowa przerwa na pyszny posiłek przygotowany przez panie na stołówce w ZO w Stoczku Łukowskim dzięki uprzejmości p. Dyrektor Wiesławie Milczuk.

Rozgrywki zakończyły się ok. godz. 15 –tej następującymi wynikami:

Siatkówka dziewcząt:

1 miejsce – Prawda Stara – 6 pkt.

2 miejsce – Stoczek Łukowski – 4 pkt.

3 miejsce – Róża Stara – 2 pkt.

4 miejsce – Kobiałki Stare – 0 pkt.

Halówka chłopców:

1 miejsce – Stare Kobiałki – 10 pkt.

2 miejsce – Stara Róża – 8 pkt.

3 miejsce – Stoczek Łukowski – 7 pkt.

4 miejsce – Kisielsk i Stara Prawda – 1pkt.

Wręczenie nagród odbędzie się 26 lutego o godz. 11.20 w kościele podczas uroczystości odsłonięcia tablicy poświęconej ks. bpowi A.P. Szelążkowi.

Na zakończenie ks. Krzysztof podziękował wszystkim za obecność, sportowe zachowanie i pomoc przy organizacji przedsięwzięcia.

Msza z udziałem chorych

We wspomnienie Matki Bożej z Lourdes w naszej świątyni o godz. 12.00 sprawowana była Msza św. w intencji chorych i cierpiących. Eucharystii przewodniczył ks. Krzysztof a Słowo Boże wygłosił ks. Marek. W kazaniu nawiązał do objawień maryjnych i podkreślił wartość sakramentu namaszczenia chorych. Uwypuklił prawdę, iż ten sakrament to przede wszystkim źródło łaski Bożej, to tutaj człowiek nawiązuje szczególną więź z krzyżem Jezusa, chory ma możliwość zjednoczenia z cierpiącym Chrystusem. Łaską namaszczenia chorych jest ponadto umocnienie człowieka, a nawet jego uzdrowienie. Sakrament ten otwiera również człowieka na perspektywę wieczności.

Każdy kto przybył na sobotnią Eucharystię mógł skorzystać z sakramentu pojednania oraz przyjąć sakrament chorych. Z tej łaski skorzystało ok. 100 osób. Uwieńczeniem spotkania było zjednoczenie z Chrystusem w Komunii św.

Przed zakończeniem Mszy św. uczestniczy zawierzyli swój krzyż oraz osoby, które posługują chorym wstawiennictwu Matki Bożej. Uroczyste błogosławieństwo zakończyło celebrację.

Katechezy Przedmałżeńskie

Drodzy Narzeczeni! Z inicjatywy Biskupa Siedleckiego Zbigniewa Kiernikowskiego przygotowaliśmy dla was cykl katechez. Katechezy te mają wam pomóc we właściwym przygotowaniu się do przyjęcia sakramentu małżeństwa, abyście <<mieli życie i mieli je       w obfitości>> (J 10,10). W przygotowaniu tym nie chodzi o „zaliczenie katechez”, lecz ukształtowanie w sobie chrześcijańskiej koncepcji małżeństwa, nierozerwalnej wspólnoty mężczyzny i kobiety opartej na przymierzu dwojga ludzi z Chrystusem.                                      Przygotowanie do sakramentu małżeństwa to czas opatrznościowy. Trzeba, Aby był to czas intensywnej ewangelizacji, prowadzącej do nawrócenia, czyli – w tym przypadku – odkrycia bądź pogłębienia Bożej wizji małżeństwa oraz odkrycia bądź ożywienia osobistej zażyłości z Bogiem. Biorąc pod uwagę dzisiejszy stan życia wiarą u kandydatów do zawarcia sakramentu małżeństwa, trzeba zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby przygotowanie do małżeństwa było rzeczywistą drogą pogłębiania i dojrzewania wiary, analogiczną do katechumenatu. Chodzi więc nie tylko o to ,by narzeczeni dostarczyli wymagane dokumenty, lecz aby otworzyli się na Boga.

Świat potrzebuje świadectwa chrześcijańskich małżonków, którzy żyją w jedności mocą miłości zdolnej przebaczać i tracić życie. Jeżeli przyjrzymy się dzisiejszym rodzinom chrześcijańskim, to z łatwością zobaczymy jak daleko ich życie odbiega od Ewangelii. Ogromna większość żyje podobnie jak niewierzący poganie: kłócą się, oskarżają, nie potrafią przebaczać itd. Chociaż chodzą na niedzielną Mszę św. i spowiadają się, ich życie jest często anty-świadectwem dla dzieci i sąsiadów. Dlaczego tak się dzieje? Dlatego, że zaniedbano drogę, która prowadzi do dojrzałości w wierze, czyli inicjację chrześcijańską. Przedmałżeńskie Katechezy w jakiejś części chcą zapełnić tę lukę i pomóc narzeczonym w dojrzałym i odpowiedzialnym wejściu w przymierze małżeńskie.

( Z wstępu dla narzeczonych)

Tematy kateche

I Katecheza: Ślub Kościelny? – Tak, ale świadomie ! Małżeństwo chrześcijańskie a inne koncepcje małżeństwa.

II katecheza: „Bez wiary nie można podobać się Bogu” (Hbr 11,6). Wiara fundamentem chrześcijańskiego życia

III Katecheza: Małżeństwo i rodzina w zamyśle pana Boga. Sakramentalność małżeństwa

IV Katecheza: Rodzina chrześcijańska jako wspólnota wierząca i ewangelizująca

V Katecheza: Specyfika miłości małżeńskiej

VI Katecheza: Odpowiedzialne rodzicielstw

VII Katecheza: Kryzys w małżeństwie

VIII Katecheza: Kształtowanie życia małżeńskiego i rodzinnego. Wychowanie i związane z nim trudności. Poradnie poradnictwo rodzinne

Terminy Katechez: I Katecheza odbędzie się 19 lutego w niedzielę o godz. 15.00 w kościele, o następnych katechezach będziemy informować na bieżąco. Będziemy rozważać osiem katechez dotyczących przygotowania do małżeństwa, sakramentu małżeństwa i życia rodzinnego. 

KONKURS WIEDZY POŚWIĘCONEJ OSOBIE
KS. BPA ADOLFA PIOTRA SZELĄŻKA

Dnia 9. lutego 2012 r. mija 62. rocznica śmierci ks. bpa Adolfa Piotra Szelążka. Z tej okazji serdecznie zapraszamy do udziału w konkursie poświęconym Jego osobie.

Organizatorami konkursu są:

            –        Komitet Obchodów Świąt Patriotycznych i Religijnych

            –        Gminna Biblioteka Publiczna w Starych Kobiałkach

            –        Zgromadzenie Sióstr Św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Podkowie Leśnej.

REGULAMIN KONKURSU WIEDZY POŚWIĘCONEJ OSOBIE
KS. BPA ADOLFA PIOTRA SZELĄŻKA

pt.: SZERZYĆ MIŁOŚĆ DLA NAJWYŻSZEJ MIŁOŚCI

Cele konkursu:

-          przypomnienie i przybliżenie postaci ks. bpa Adolfa Piotra Szelążka

-          ukazanie związków ks. bpa Adolfa Piotra Szelążka ze Stoczkiem Łukowskim (parafią/miastem/gminą)

-          zachęcanie do pogłębiania wiedzy nt. życia i działalności ks. bpa A. P. Szelążka

-          wyzwalanie inspiracji artystycznej - utwory poetyckie, publicystyczne, plastyczne i inne.

Zasady uczestnictwa:

1.            Do udziału w konkursie zapraszamy uczniów szkół podstawowych, gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych z terenu Miasta, Gminy i Parafii Stoczek Łukowski.

2.            Prace będą oceniane w  ramach trzech form (konkurs wiedzy, wiersz oraz praca plastyczna i inne według uznania) w czterech kategoriach wiekowych:

- klasy I-III Sz. P.

- klasy IV-VI Sz. P.

- gimnazjum

- szkoły średnie 

3.            Konkurs wiedzy zostanie przeprowadzony w dniach 20-25 lutego 2012 r. – o dokładnym terminie zainteresowani zostaną poinformowani.

4.            Zgłoszenia do konkursu wiedzy oraz prace należy nadsyłać do 20 lutego 2012r., pod adresem:

Gminna Biblioteka Publiczna w Starych Kobiałkach

Stare Kobiałki 18

21-450 Stoczek Łukowski

z dopiskiem „Międzyszkolny Konkurs Religijny”

5.            Praca plastyczna wykonana dowolną techniką, format max. A-3.

6.            Praca powinna być opatrzona godłem, tzn. pseudonimem autorskim. Do nadesłanej pracy należy dołączyć zaklejoną kopertę, zawierającą kartę zgłoszenia z danymi ucznia, szkoły oraz nauczyciela opiekuna.

7.            Ogłoszenie wyników oraz wręczenie nagród i dyplomów odbędzie się 26 lutego 2012r. podczas uroczystości poświęcenia tablicy ks. bpa A. P. Szelążka.

8.            Wszyscy nauczyciele przygotowujący uczniów do konkursu otrzymają podziękowania.

9.            Organizatorzy nie zwracają nadesłanych prac oraz zastrzegają sobie prawo do wykorzystania ich w celach popularyzatorskich.

10.       Szczegółowe informacje na temat konkursu można uzyskać w Gminnej Bibliotece Publicznej w Starych Kobiałkach pod numerem telefonu /25/797 41 98,
e-mail: gbpkobialki@wp.pl.

Regulamin oraz karta zgłoszeń znajduje się również na stronach  www.stoczeklukowski.pl,  www.parafia.stoczeklukowski.pl oraz w styczniowych wydaniach Tygodnika Parafialnego.

Materiały dotyczące ks. bpa A. P. Szelążka specjalnie przygotowane przez Siostry ze Zgromadzenia św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Podkowie Leśnej dostępne są poniżej lub w Gminnej Bibliotece Publicznej w Starych Kobiałkach oraz u nauczycieli religii wszystkich szkół.

Ks. Proboszcz Stanisław Małek

mianowany kanonikiem honorowym Kapituły Garwolińskiej

23 stycznia podczas Liturgicznego Wspomnienia bł. Męczenników Podlaskich w siedleckiej parafii bł. Męczenników Podlaskich, ogłoszone zostały nominacje kanoniczne.

Kanonikiem honorowym Kapituły Janowskiej został ks. Józef Franczuk, emeryt mieszkający w Maciejowicach.
Godność kanoników gremialnych w tej kapitule otrzymali:
ks. Henryk Sidorczuk - wiceoficjał Sądu Biskupiego i ks. Stanisław Dadas - dziekan włodawski.
Kanonikiem honorowym Kapituły Łukowskiej został ks. Eugeniusz Rola - proboszcz parafii w Górznie.
Kanonikami honorowymi Kapituły Parczewskiej zostali:
ks. Andrzej Biernat - proboszcz Parafii Opatrzności Bożej w Parczewie oraz ks. Franciszek Izdebski - proboszcz parafii w Rossoszu.
Godność kanonika honorowego Kapituły Garwolińskiej otrzymał ks. Stanisław Małek - proboszcz parafii w Stoczku Łukowskim.

Nominacje kanoniczne odczytał ks. prał. dr Piotr Sawczuk.

Kanonicy mają swoje miejsca w stallach, gdzie zasiadają podczas celebracji liturgicznych z biskupem diecezjalnym. Są zobowiązani do celebrowania Liturgii Godzin i realizowania innych zadań związanych z kultem Bożym, co określa statut.

Statuty kapitulne określają też strój kanonicki. Używa się go podczas uroczystych celebr liturgicznych lub przy uroczystościach, zwłaszcza z udziałem biskupa. Ten strój stanowi komża, zwana rokietą, i mantolet oraz ozdobny łańcuch (dystynktorium) z herbem diecezji lub wizerunkiem świętego patrona diecezji czy kościoła katedralnego. Jest to dystynktorium. Używają też biretu z amarantowym pomponem. Kanonicy, czyli członkowie kapituły, dzielą się na gremialnych, których prawa są określone statutem zatwierdzonym przez biskupa, i honorowych.

Kanonicy honorowi mają prawo do używania stroju kanonickiego. Kanonia jest godnością kościelną. Nominację na członka kapituły, czyli na kanonika, wystawia biskup diecezjalny, zasięgając rady członków kapituły.